Fink pisała na ten temat w wielu tekstach. Jednym z nich jest opowiadanie ‘Przed lustrem’. Akcja utworu rozgrywa się w grudniowe, ponure popołudnie. Są to czasy II wojny światowej, kiedy na ziemiach polskich trwa Zagłada Żydów. Miejsce akcji to getto, składające się z ponurych i szarych kamienic, w których wydzielone są małe pokoiki dla kilku osób. Bohaterkami utworu są Nisia – była krawcowa, samotna i nieszczęśliwa oraz Adela – sąsiadka Nisi, szczęsliwie zakochana dziewczyna z błyskiem w oku. Obie młode kobiety zmuszone są do ciężkiej pracy, dźwigają łopaty, które zostawiają na ich wychudzonych dłoniach odciski i powodują pęknięcia skóry. Była krawcowa zawsze służy pomocą sąsiadom, gdy potrzebują drobnej pomocy w przeróbce ubrań. Zwraca się do niej szczęśliwie zakochana dziewczyna, która być może obdarzyła uczuciem mężczyznę po raz ostatni. Adela nie daje poznać po sobie, że dotyka ją życie w getcie. Miłość zakryła wszystkie szarości z jej codziennego życia, ‘uskrzydliła’ dziewczynę z wesołym błyskiem w oku. Nisia podczas pracy nad skróceniem sukienki sąsiadki wciąga ją w rozmowę o życiu w getcie. Zwierza się Adeli, że zwolniły się u niej w pokoju wszystkie łóżka więc została ona sama, rozmyślając o brutalnych realiach egzystencji na terenie żydowskim. Obie bohaterki żyją w przeczuciu zbliżającej się śmierci, jednak między nimi widać kontrast. Jedna z nich jest szczęśliwie zakochana, czerpie z resztek swojego życia, ponieważ jest świadoma czyhającej na nią śmierci. Druga postać z opowiadania to Nisia-była krawcowa, osamotniona młoda…