Opad atmosferyczny jest to część produktów kondensacji oraz resublimacji pary wodnej, która wypadając z chmury, dociera do powierzchni ziemi.

Wyróżniamy opad w formie:
a) stałej: śnieg, grad, ziarna lodowe, słupki lodowe, krupy śnieżne, śnieg ziarnisty,
b) ciekłej: mżawka, deszcz.

Opad w formie ciekłej występuje, gdy powietrze w warstwie atmosfery powyżej powierzchni ziemi posiada temperaturę wyższą od zera, natomiast w przypadku ujemnej temperatury występuje opad w formie stałej. Jednym z podstawowych parametrów określających wielkość opadu jest wysokość opadu (P, H), która definiowana jest jako grubość warstwy wody wyrażona w milimetrach jaka spadła na płaszczyznę poziomą. Wyróżniamy także wydajność opadu (q), czyli wielkość opadu atmosferycznego, którą można wyrazić w jednostkach objętości wody, która spadła na jednostkę powierzchni w jednostce czasu [dm3 m−2 s-1]. Ostatnim z podstawowych parametrów potrzebnych do ilościowej analizy opadów jest objętość opadu (Vp), czyli całkowita ilość opadu, który spadł na określony obszar.

Skala Chomicza - pozwala nam ona na klasyfikacje opadu na podstawie wysokości opadu i czasie jego trwania.

Histogram - wykres słupkowy, gdzie wysokość słupka reprezentuje wartości opadu (wyrażoną w mm), który spadł w przedziale czasu równym szerokości tego słupka.

Hietogram - wykres liniowy, przedstawiający zmienność opadu za pomocą krzywej ciągłej, którą otrzymujemy poprzez połączenie określonych punktów histogramu.

Pluwogram - wykres liniowy, gdzie krzywą jest sumą opadu, a każda jego rzędna przedstawia całkowitą wysokość opadu licząc od momentu rozpoczęcia opadu do czasu jaki pokazuje odcięta.