Jadwiga Barykowa była przeciwna rewolucji. Nie potrafiła odnaleźć się w Rosji, marzyła o powrocie do Polski. Była osobą skromną i zagubioną, jednak po wybuchu rewolucji w Baku okazała się bardzo dzielną i rozsądną kobietą. Walczyła o przetrwanie w nowej rzeczywistości. Ukryła część majątku i wyjeżdżała na wieś, by kupić ziarno lub mąkę. Z ogromnym poświęceniem opiekowała się synem, ciężko pracowała, przez co pogorszył się jej stan zdrowia.