Kochać

Miłość jest najgłębszym i najpiękniejszym ze wszystkich uczuć. Dzięki niej człowiek czuje radość i sens życia. Owe uczucie bywa piękne i wzniosłe, ale nierzadko też niszczące i łamiące. To bardzo trudne, ale miłość jest naprawdę przeogromną potęgą i gdy wymknie się spod naszej kontroli, może zniszczyć nie tylko nasze życie, ale i samych nas. Na przykładzie literatury widzimy, że miłość od wieków inspirowała artystów do tworzenia pełnych uczuć dzieł. Czasami jednak, nieodwzajemniona lub zatrzymana przez innych prowadzić mogła do nieszczęścia.

Miłość jest najgłębszym i najpiękniejszym ze wszystkich uczuć. Dzięki niej człowiek czuje radość i sens życia. Owe uczucie bywa piękne i wzniosłe, ale nierzadko też niszczące i łamiące. To bardzo trudne, ale miłość jest naprawdę przeogromną potęgą i gdy wymknie się spod naszej kontroli, może zniszczyć nie tylko nasze życie, ale i samych nas. Na przykładzie literatury widzimy, że miłość od wieków inspirowała artystów do tworzenia pełnych uczuć dzieł. Czasami jednak, nieodwzajemniona lub zatrzymana przez innych prowadzić mogła do nieszczęścia.

Pierwszym przykładem niszczącej siły miłości jest przykład pary kochanków z utworu Williama Szekspira. Miłość Romea i Julii pojawia się od pierwszego wejrzenia. Jest ona silniejsza od wszystkiego, od woli rodziców, wszelkich przeciwieństw a nawet śmierci. Spotkali się na balu u rodziców Julii. Jedno spojrzenie sprawiło, że połączyła ich wielka miłość. Było to jednak poniekąd zakazane uczucie. Julia Kapulet sprzeciwiła się woli rodziców. Zerwała z tradycją, według której, to ojciec wybiera męża córce. Dziewczyna wiedziała, że wybranek jej serca pochodzi z rodu, z którym Kapuletowie prowadzą odwieczny spór. Potajemnie poślubiła chłopca, który według jej rodziców nie był odpowiednim kandydatem. Kochali się wbrew wszystkim i właśnie to doprowadziło ich do zguby. Popełnili samobójstwo żeby nikt nigdy nie mógł ich rozdzielić.

Kolejnym przykładem z doskonałym ukazaniem motywu cierpienia jest utwór Johanna Wolfganga Goethego pt. “Cierpienia młodego Wertera”. Tytułowy bohater cierpi z powodu niespełnionej miłości. Zakochuje się bez wzajemności w zaręczonej już kobiecie, którą jest Lotta. Jego starania o nią kończą się niepowodzeniem. Mężczyzna w przez zły stan psychiczny spowodowany odrzuceniem, w akcie desperacji popełnia samobójstwo, strzelając sobie w głowę z pistole pistoletem w głowę. Werter jest przykładem człowieka bardzo wrażliwego i kruchego psychicznie. Jego cierpienie jest głównie spowodowane tym, że nieustannie zadręczał się czymś co od samego początku było skazane na niepowodzenie. Mężczyzna nie mógł jednak dopuścić do siebie tej myśli i z dnia na dzień niszczył się coraz bardziej.

W książce pt. “Mały Książę”, autorstwa Antoine’a de Saint-Exupery’ego. Mamy do czynienia z opowieścią o chłopcu zamieszkującym niewielką asteroidę i prowadzącym monotonne życie. Zmienia się ono, gdy na planecie pojawia się Róża, tajemnicza roślina, która bardzo długo przygotowuje się do zakwitnięcia, a kiedy już do tego dochodzi, zniewala Księcia swoją urodą. Chłopak zafascynowany nową relacją stara się uczynić zadość wszystkim potrzebom i zachciankom nowej towarzyszki, która manipuluje Księciem i wykorzystuje go. Chłopiec zakochuje się w Róży, która wmawia mu, że jest jedyną tego rodzaju rośliną na świecie. Chłopiec jest zagubiony w niezrozumiałym uczuciu, więc wyrusza w daleką podróż, by postarać się je zrozumieć. Okazuje się, że również Róża zapałała do niego uczuciem, ponieważ bardzo trudno jest się jej rozstać z chłopcem. Książę po wielu przygodach trafia na Ziemię, gdzie spotyka Lisa, dużo bardziej od siebie doświadczonego osobnika. Lis tłumaczy mu, że przyjaźń oraz miłość polegają na oswojeniu drugiej istoty i wzięciu za nią odpowiedzialności. Książę przekonuje się, że Róża wcale nie jest jedyną różą we wszechświecie. Zrozumiał jednocześnie, że stała się dla niego ważna poprzez czas i poświęcenie, które jej zaoferował. Chłopiec pod tym względem dojrzał, nauczył się, że miłość nie jest wyłącznie szczęśliwym czasem, lecz przede wszystkim ciężką pracą i odpowiedzialnością.

Biorąc pod uwagę powyższe przykłady, można potwierdzić tezę postawioną w temacie pracy, że miłość czasem przynosi szczęście, ale czasem cierpienie i rozczarowanie. Miłość to najpiękniejsze uczucie, jakie może przytrafić się człowiekowi, lecz nie zwalnia go to z ostrożności i odpowiedzialności za siebie samego oraz za drugiego człowieka. Uczucie to może być zarówno siłą napędową całego naszego życia, lecz odrzucone lub źle odebrane potrafi również doprowadzić do tragedii.