Staś Tarkowski to jeden z głównych bohaterów powieści przygodowej pt. “W pustyni i w puszczy”. Urodził się i wychował w Port-Saidzie. Opiekował się nim ojciec-Polak. Matka-Francuska zmarła przy porodzie.

Staś był 14. letnim chłopcem. Miał szczupłą budowę ciała, krótkie jasne włosy i niebieskie oczy. Był wysokim dobrze zbudowanym 14 latkiem. Chłopiec był bardzo zdolny. Chodził do angielskiej szkoły. Łatwo przyswajał obce języki. Potrafił porozumieć się w wielu językach. Między innymi w językach francuskim i angielskim. Bardzo dobrze znał swój język ojczysty-polski. Podczas pobytu w Egipcie nauczył się języka arabskiego. Staś był bardzo sprawny fizycznie. Przejawiał duże zdolności sportowe. Potrafił bardzo dobrze pływać. Jednym z jego ulubionych zajęć było strzelanie. Brał udział w polowaniach na dzikie zwierzęta. Bardzo dobrze jeździł konno. Cechowała go odwaga. Świadczy o tym przygoda, w której Staś stanął oko w oko z groźnym, dorosłym lwem. Stało się to gdy Staś i Nel mieli zostać przewiezieni do Smaina. Podczas podróży napotkali dzikie zwierze. Staś poprosił o sztucer, aby zabić lwa. Gdy stanął dwadzieścia kroków przed zwierzęciem, podniósł strzelbę i zastrzelił lwa. Staś był chłopcem opiekuńczym, przeważnie dla ośmioletniej Nel. Można to było zauważyć wtedy, gdy byli w mieście Mahdiego. Staś musiał wcześnie rano wstawać do pracy. Wieczorem, gdy przynosił zarobione jedzenie, wszystko dawał swojej małej koleżance. Wyróżniał się również sprytem, dowodem tego jest przygoda, w której Staś uratował życie swoje i Nel. Pewnego wieczoru w lesie gdy padał deszcz. Staś usłyszał ryk dwóch groźnych lwów. Przywiązał linę do drzewa i kazał Kalemu wciągnąć Nel na górę. Sam zaś wspiął się na gałąź. Nieobce były mu wady. Posiadał dwie wady. Był chełpliwy i zarozumiały. Przejawiały się one w stosunku do Nel. Działo się to wtedy gdy Staś przechwalał się, że ma 14 lat a ona tylko 8. Ojciec wychowywał Stasia w duchu patriotycznym. Chłopak zawsze podkreślał, że jest Polakiem.

Moim zdaniem Staś to postać pozytywna godna naśladowania. Mimo swoich czternastu lat zachowywał się jak chłopiec dojrzały. Przy nim można było czuć się bezpiecznym i można było mu ufać. Chciał zostać bohaterem i został.