Czy ukazani w literaturze bohaterowie potrafią wybaczać doznane krzywdy?

Wybaczenie wszelakich krzywd wyrządzonych przez bliskie przez nas osoby jest zawsze ciężkim doświadczeniem. Każdy nas musi dokonać decyzji w tej sprawie, ale nie wiadomo zawsze czy nasze decyzje będą tymi poprawnymi. Z pewnością wiąże się to z bólem, cierpieniem i przypomnieniem sobie wyrządzonej krzywdy. Temat przebaczenia przewija się także w utworach literackich. Najczęściej jednak bohaterowie darują innym wyrządzone krzywdy, lecz nie potrafią o nich zapomnieć i po czasie żałują tej decyzji z różnych względów.

Wybaczenie wszelakich krzywd wyrządzonych przez bliskie przez nas osoby jest zawsze ciężkim doświadczeniem. Każdy nas musi dokonać decyzji w tej sprawie, ale nie wiadomo zawsze czy nasze decyzje będą tymi poprawnymi. Z pewnością wiąże się to z bólem, cierpieniem i przypomnieniem sobie wyrządzonej krzywdy. Temat przebaczenia przewija się także w utworach literackich. Najczęściej jednak bohaterowie darują innym wyrządzone krzywdy, lecz nie potrafią o nich zapomnieć i po czasie żałują tej decyzji z różnych względów.

W powieści “Zemsta niedokonana” autorstwa Irit Amiel bohaterka z początku postanawia pomóc jednemu z niemieckich jeńców, nie wiedząc sama dokładnie prawdy o tym człowieku. Dziewczynka jest czternastoletnią Żydówką, gdzie podczas drogi powrotnej spotyka grupę polskich partyzantów idących z grupą jeńców niemieckich. Decyduje się pomóc jednemu, gdyż chcą mu zabrać buty. Przekonuje jednego z partyzantów do nierobienia tego, gdyż mogłoby to być śmiertelne dla mężczyzny. Estera zdaje sobie sprawę, iż ten człowiek jest Niemcem i wie co oni robili ludności żydowskiej na polskich ziemiach. Dziewczynka jednak nie była świadoma tego, co stało się z jej rodzicami. Wiedziała, że zostali oni zabrani i była pewna, że wrócą. Nie znała całej prawdy na ten temat. Po kilku latach po tym wydarzeniu, gdy dowiedziała się prawdy zaczęła żałować tej decyzji. Żałowała, że jednak wybaczyła mu i nie dokonała zemsty. Na przykładzie bohaterki możemy zauważyć, że można wybaczyć krzywdy, ale ciężko się z tym później pogodzić.

Kolejnym przykładem wybaczenia doznanej krzywdy jest “Lalka” autorstwa Bolesława Prusa. Bohater Węgiełek przebaczył i zaakceptował przeszłość swojej żony Marianny, chociaż wspomnienia o niej sprawiały mu przygnębienie. Wybaczył on swojej ukochanej, że była swego czasu prostytutką. Był świadomy tego faktu, wiążąc się z nią. Po spotkaniu Starskiego, który miał pewną relację z nią obudziły się w nim negatywne emocje. Widzimy wtedy, że Węgiełek nie pogodził się do końca z przeszłością żony. Jest to przykład wybaczenia, ale z ciągłym dalszym bólem.

Motyw wybaczenia znajduje się też w “Granicy” Zofii Nałkowskiej. Justyna, która jest zakochana w Zenonie Ziembiewiczu, zostaje przez niego wykorzystana i źle potraktowana. Bohaterka miała mieć z mężczyzną dziecko, lecz on zostawił ja dla innej kobiety, która miały większy status społeczny. Jest ona rozczarowana oraz załamana. Dla mężczyzny była tylko przelotną przygodą. Kobieta, jednakże nie wybacza i mści się na bohaterze oblewając go kwasem. W tej powieści nie ma jednak przebaczenia po krzywdzie niestety co prowadzi do tragedii dla innego bohatera.

Temat wybaczenia jest ciężką problematyką. Nie wszystkich stać na tego typu czyn. Ciężko jest zapomnieć o przeszłości czasem i wybaczyć. Jest to dla innych albo łatwiejsze, albo trudniejsze. Powinniśmy jednak zrozumieć każdego decyzje.