Miłość - źródło szczęścia, czy cierpienia?

Miłość jest uczuciem, które towarzyszy każdemu człowiekowi. Doświadczamy wielu rodzajów miłości, począwszy od tej rodzicielskiej, przez miłość do drugiej osoby, aż po miłość do ojczyzny. Miłość jest potężną siłą, mogącą budować i niszczyć, uszczęśliwiać i pozbawiać szczęścia. Miłość daje ludziom wiele dobrego, jednak mimo wszystko jest źródłem cierpienia. Literatura przedstawia wiele historii, gdzie miłość nie jest usłana różami. “Cierpienia młodego Wertera” opowiadają o jednym z najwybitniejszych kochanków epoki romantyzmu. W tym dziele czytamy o niespełnionym uczuciu Wertera do Lotty, poznanej na balu w Walheim.

Miłość jest uczuciem, które towarzyszy każdemu człowiekowi. Doświadczamy wielu rodzajów miłości, począwszy od tej rodzicielskiej, przez miłość do drugiej osoby, aż po miłość do ojczyzny. Miłość jest potężną siłą, mogącą budować i niszczyć, uszczęśliwiać i pozbawiać szczęścia. Miłość daje ludziom wiele dobrego, jednak mimo wszystko jest źródłem cierpienia. Literatura przedstawia wiele historii, gdzie miłość nie jest usłana różami.

“Cierpienia młodego Wertera” opowiadają o jednym z najwybitniejszych kochanków epoki romantyzmu. W tym dziele czytamy o niespełnionym uczuciu Wertera do Lotty, poznanej na balu w Walheim. W listach do przyjaciela Werter pisał, iż jest bardzo szczęśliwy od dnia poznania Lotty. “Przeżywam dni tak szczęśliwe, jakie Bóg chowa dla swych świętych (…) Jeszcze nigdy nie byłem szczęśliwszy” – pisze Werter. Dziewczyna stała się dla niego sensem wszystkiego. Okazało się, że zakochał się bez opamiętania. Dziewczyna skradła serce Werterowi, zresztą z wzajemnością, jednak nie było im dane być razem. Lotta miała narzeczonego, którego nie była w stanie zostawić. Mimo to Werter nie odszedł. Był zakochany do tego stopnia, że nie potrafil odpuścić nawet po jej ślubie. Miłość do Lotty zawładnęła nim doszczętnie i stała się siłą destrukcyjną, prowadzącą go na samo dno. Im dłużej Werter trwał w sidłach tego uczucia, tym bardziej cierpiał. Jego losy skończyły się tragicznie, gdyż zakochany Werter nie widząc sensu w życiu – popełnił samobójstwo.

“Romeo i Julia” czyli dobrze wszystkim znane dzieło Szekspira, również jest przykładem niszczącej siły miłości. Kochankowie darzyli się niezwykle silnym i pięknym uczuciem. Niestety nie mogli go w pełni celebrować, z powodu konfliktu ich rodzin. Musieli się ukrywać, spotykać się potajemnie, aby przypadkiem nikt nie dowiedział się, co ich łączy. Aby móc normalnie żyć, Julia udała się o pomoc do ojca Laurentego. Ten wpadł na pomysł, aby dziewczyna upozorowała swoją śmierć. W ten sposób miała uniknąć ślubu z kandydatem wybranym przez rodziców. Następnie Romeo miał ją uratować. Niestety, gdy Romeo zastał Julię w grobowcu, zrozpaczony zabił się, myśląc, iż ukochana naprawdę nie żyje. Po czasie Julia wybudziła się, a gdy ujrzała go we krwi – również odberala sobie życie. Oboje nie widzieli świata poza sobą, dlatego popełnili samobójstwo. Ich miłość była zabójcza. Ich losy mogłyby się odwrócić, gdyby nie fakt zwaśnienia ich rodzin. Uczucie jakim się darzyli stało się źródłem bólu dla nich oraz dla ich rodziców, którzy stracili swoje dzieci bezpowrotnie.

Wartym przytoczenia przykładem są treny Kochanowskiego, napisane po śmierci jego ukochanej córeczki Urszulki. W tym przypadku mamy do czynienia z miłością rodzicielską, jaką poeta darzył swoje dziecko. Po jego odejściu wszystko straciło dla niego sens. W “Trenie VIII” poeta pisze, że “jedną maluczką duszą tak wiele ubyło”. Córeczka była dla niego wszystkim, wprowadzała do jego życia dużo radości. Po jej odejściu w domu nastały pustki. Jan Kochanowski jako ojciec stracił swój największy skarb. Kochał swoje dziecko najbardziej na świecie i niestety musiał je pożegnać. To najgorsze co może spotkać rodzica. Miłość jaką darzył Urszulkę, po jej śmierci przerodziła się w wielki żal.

Miłość ma wielką moc. Jest uczuciem, mającym wieli wpływ na ludzi. Każdy kto jej doświadczył, wie ile może zdziałać.

Nie zawsze miłość oznacza ból i cierpienie, jednak dla powyższych bohaterów okazała się być bezlitosna. To uczucie, mimo swojej urokliwej otoczki, często niesie za sobą poważne konsekwencje. Nigdy nie wiemy co nam przyniesie.