Izabela Łęcka jest jedną z głównych postaci w powieści „Lalka” Bolesława Prusa. Ma pochodzenie arystokratyczne, tak więc jej mniemanie o sobie i duma są bardzo wielkie. Niestety posiada problemy finansowe spowodowane przez nietrafne inwestycje jej ojca. Jest bardzo piękną dwudziestoletnią blondynką, której żaden mężczyzna nie był w stanie przejść obojętnie obok niej -„[Izabela była] niepospolicie piękną kobietą. Wszystko w niej było oryginalne i doskonałe. Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne włosy blond z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe, ręce i stopy modelowe. Szczególne wrażenie robiły jej oczy, niekiedy ciemne i rozmarzone, niekiedy pełne iskier wesołości, czasem jasnoniebieskie i zimne jak lód.” Żyła w wiecznym bogactwie, nigdy nie zaznała biedy. Jej życie było wypełnione pięknymi rzeczami -  (…)Izabela od kolebki żyła w świecie pięknym i nie tylko nadludzkim, ale nad-naturalnym. Sypiała w puchach, odziewała się w jedwabie i hafty, siadała na rzeźbionych i wyściełanych hebanach lub palisandrach (…)". “Gdyby ją kto szczerze zapytał: czym jest świat, a czym ona sama? niezawodnie odpowiedziałaby, że świat jest zaczarowanym ogrodem, napełnionym czarodziejskimi zamkami, a ona - boginią czy nimfa uwięzioną w formy cielesne.” Nie potrafiła kochać, jednak z wielką radością i umiejętnością flirtowała z mężczyznami, mimo że nie miała o nich najlepszego zdania –"(…) Znam tych wszystkich donżuanów, poetów, filozofów. Znam tę maskaradę i zapewniam Cię dobrze się bawię(…)". Wszystkie plany życia w bogactwie mogły ulec rozpadowi z powodu braku pieniędzy które przetrwonił Izabeli ojciec. Na szczęście na drodze stanął Stanisław Wokulski majętny i bardzo zakochany w Izabeli. Początkowo nie było nim zainteresowane, ale skoro posiada pieniądze… Izabela jest typową kobietą femma fatal, która niszczy mężczyzn zakochanych w niej.  Izabela według mnie jest bardzo wybrakowaną i pustą postacią. Łasą tylko na pieniądze i trwiącej z cudzych uczuć do niej.