Barok – opracowanie epok

Barok objął kraje Europy południowej (Włochy, Hiszpania, Portugalia) oraz Europy środkowej (Polska, Węgry, Austria), wystąpił również w Anglii i Niemczech. Nie rozwijał się natomiast w krajach protestanckich. Nazwa epoki pochodzi prawdopodobnie od portugalskiego i włoskiego słowa barocco, oznaczającego bezkształtne, nieregularne i nieprawidłowe wytwory artystyczne. Fazy baroku w Polsce: 1580 - 1620 - wczesny barok 1620 - 1680 - dojrzały barok 1680 - 1740 - późny barok Filozofia baroku. Blaise Pascal - jest znany dzięki porównaniu człowieka do trzciny na wietrze.

Barok objął kraje Europy południowej (Włochy, Hiszpania, Portugalia) oraz Europy środkowej (Polska, Węgry, Austria), wystąpił również w Anglii i Niemczech. Nie rozwijał się natomiast w krajach protestanckich.

Nazwa epoki pochodzi prawdopodobnie od portugalskiego i włoskiego słowa barocco, oznaczającego bezkształtne, nieregularne i nieprawidłowe wytwory artystyczne.

Fazy baroku w Polsce:

1580 - 1620 - wczesny barok
1620 - 1680 - dojrzały barok
1680 - 1740 - późny barok

Filozofia baroku.

Blaise Pascal - jest znany dzięki porównaniu człowieka do trzciny na wietrze. Jest to jednak trzcina myśląca i sta bierze się siła człowieka. Pascal zasłynął również ze swojego zakładu, według którego warto wierzyć w Boga. Jeśli On jest i wierzymy w Niego, zyskujemy życie wieczne. Jeśli Go nie ma, a my wierzymy, nie tracimy nic. Jeśli natomiast Bóg jest, a my w niego nie wierzymy, tracimy życie wieczne. Z tego wynika, że bardziej "opłaca się" wierzyć.
Rene Descartes (Kartezjusz) - zajął się poszukiwaniem "metody", czyli sposobu dochodzenia do prawdy. Uważał, że dotychczas wypracowane sposoby nie są wystarczające. Dlatego stworzył własny system filozoficzny. Jest uznawany za ojca racjonalizmu. Najsłynniejsza myśl Kartezjusza to cogito ergo sum (Myślę, więc jestem). Uważał wątpienie za postawę wobec świata (dubito ergo sum - "wątpię, więc jestem"). Według Kartezjusza świat składa się z dwóch form istnienia:
    rzeczywistość duchowa (byt myślący - podmiot)
    rzeczywistość przestrzenna (materia niezdolna do myślenia - przedmiot).