Podmiotem lirycznym we wszystkich sonetach jest pielgrzym, wędrowiec który znajduje się daleko od ojczyzny (Litwy). Z sonetu nie dowiadujemy się czemu opuścił ojczyznę. Podmiot lirycznyjest tajemniczy, w związku z czym możemy go utożsamić z Mickiewiczem. Liryka bezpośrednia o charakterze opisowo refleksyjnym. Już na początku mamy metaforyczny opis tej podróży- trawy na stepach przypominają mu fale, a całe stepy dlatego że są tak rozległe przypominają mu morze. Autor posłużył się (poza porównaniem i metaforą) oksymoronem(np: suchy ocean). Stepy kojarzą mu sie z oceanem ponieważ prostujące się krzaki burzanu przypominaja mu rafy koralowe. Mickiewicz hiperbolizuje obraz - widząc go za dnia. Po zapadnięciu zmroku autor nadal widzi ciemność - jak na morzu, ale nie ma latarni morskich. W dwóch zwrotkach dominowały wyobrażenia wzrokowe, w dwóch kolejnych - słuchowe.