Tytułowa bohaterka tragedii Sofoklesa to postać z greckiej mitologii,córka Edypa i Jokasty,siostra Ismeny,Eteoklesa i Polinejkesa.Edyp,po rozwiązaniu zagadki Sfinksa, otrzymał w nagrodę królestwo i rękę Jokasty-swojej matki, o czym nie wiedział.Z tego kazirodczego związku narodziła się między innymi Antygona, nad jej rodem Labdakidów wisiała klątwa Boża. Gdy po bratobójczym zbrojnym konflikcie między Polinejkesem i Eteoklesem, w którym obaj zginęli, Kreon zakazał pochowania uznanego za zdrajcę ojczyzny Polinejkesa, Antygona, sprzeciwiając się woli tebańskiej starszyzny i króla, pogrzebała brata.Rozgniewany król kazał pojmać winnego, odgrzebać zwłoki, postawić przy nich straż.Antygona ponownie próbowała pogrzebać brata.Oświadczyła władcy ,iż świadomie wybiera śmierć ,woli ja od pozostawienia zwłok bez pochówku. Nie pomagają protesty Hajmona: Kreon poleca ją zamurować w grocie, skazuje na powolną śmierć z głodu i pragnienia.Pod wpływem wróżbity Terezjasza , król każe pogrzebać Polinejkesa, osobiście spieszy uwolnić Antygonę.Na łaskę jest już jednak za późno. Decyzja Antygony była następstwem przekonania o wyższości praw ,nakazów boskich nad ziemskimi.Antygona wierzyła również,że nakazy moralne,religijne są silniejszym spoiwem społeczeństwa niż wola władcy,narzucanie przez niego prawa.Trzeba też pamiętać , iż jednym z istotnych motywów działania tej bohaterki była samowola , nawet pycha.Była pewno swych racji, słuszności podjętych decyzji. Antygona to postać tragiczna,uwikłana w konflikt tragiczny i obciążona świadomością winy tragicznej . Znalazłszy się w takiej sytuacji , nie mogła dostrzec z niej wyjścia, samobójstwo wydało się jej jedynym rozwiązaniem. Postać Antygony przez stulecia była przedmiotem zainteresowania wielu pisarzy.Także współcześnie powstają liczne poświęcone jej utwory.