15 lipca 1410. To właśnie tego dnia miała miejsce jedna z najważniejszych batalii średniowiecza- bitwa pod Grunwaldem.. Stoczono ją podczas wielkiej wojny polsko - krzyżackiej, rozpoczętej w 1409 r. zajęciem przez Krzyżaków ziemi dobrzyńskiej. Na czele wojsk polskich stanął król Władysław II Jagiełło, który po przejściu Wisły w czerwcu 1410 r. pod Czerwińskiem połączył swe siły z oddziałami litewskimi, dowodzonymi przez Wielkiego Księcia Litewskiego -Witolda. Ponieważ plan wojenny zakładał uderzenie w samo centrum państwa krzyżackiego, armia polsko - litewska ruszyła na Malbork. 15 lipca w pobliżu Grunwaldu zastąpiły im drogę wojska krzyżackie. Na ich czele stał wielki mistrz Urlich von Jungingen. Krzyżacy dysponowali około 16 tysiącami jazdy i 5 tysiącami piechoty. Połączone siły polsko-litewskie wraz z posiłkami ruskimi i tatarskimi liczyły około 30 tysięcy ludzi.. Na lewym skrzydle wojsk polsko - litewskich znalazły się oddziały rycerstwa polskiego (głównie jazda oraz piechota, brak ciężkiej jazdy), a na prawym - pułki litewsko-ruskie (jazda i piechota). W skład wojsk Jagiełły weszli także najemnicy z Czech i Moraw, a także oddziały tatarskie. To od Tatarów, mistrzów sztuki wojennej, zaczerpnął Jagiełło sposób dowodzenia. Polegał on na tym, że głównodowodzący nie uczestniczył w bojach na placu bitwy, a dowodził ruchami wojsk z pobliskiego wzgórza. Zatem Władysław II wraz ze swoją świtą przebywał na wzgórzu, skąd miał doskonały widok na przebieg bitwy i skąd wydawał rozkazy za pośrednictwem gońców. Tymczasem Urlich von Jungingen, walczył wraz ze swym wojskiem na placu boju. Wynik bitwy pokazał że sposób obrany przez Jagiełłę okazał się skuteczniejszy… Władysław Jagiełło opóźniał rozpoczęcie walki, uczestnicząc w dwóch mszach, aby zyskać na czasie, lepiej ustawić szyki i spokojnie ocenić sytuację. Przeczuwając zasadzkę najpierw rzucił do boju naprzeciw jeździe krzyżackiej lekkie oddziały litewskie i tatarskie, które z łatwością omijały „wilcze doły”. Krzyżacka jazda w odpowiedzi zaatakowała skrzydło litewskie, natomiast na lewym skrzydle starły się chorągwie polskie i krzyżackie. Litwini nie wytrzymali ataku doborowej jazdy krzyżackiej i zaczęli uciekać z pola walki. Na polach Grunwaldu trwała zażarta walka. Kiedy szala zwycięstwa przechylała się na stronę wojsk polsko-litewskich, sam Wielki Mistrz ruszył do walki naprzeciw któremu król Polski wystawił świeże oddziały. Jagiełło posłał także w bój wojska celem rozbicia prawego skrzydła Zakonu. Wkrótce otoczono i rozbito dwie grupy wojsk krzyżackich, wspomaganych przez najznakomitszych rycerzy z Niemiec, Pomorza Zachodniego, Śląska i zachodniej Europy. Klęska Zakonu była druzgocąca. Szacuje się, że po stronie krzyżackiej zginęło ok. 18 tys. osób, 14 tys. dostało się do niewoli, a około 1,5 tys. udało się zbiec. Gdy 16 lipca Jagiełło i Witold objeżdżali pole bitwy, znaleźli ciało Urlicha von Jungingena. Władysław II Jagiełło zdobył się na wspaniałomyślny gest: zwłoki Wielkiego Mistrza kazał obmyć, okryć purpurą i wraz ze zwłokami innych krzyżackich dostojników odesłać do Malborka. Jeńców krzyżackich Jagiełło zwolnił na słowo Bitwa pod Grunwaldem miała ogromne znaczenie. Po pierwsze, to wspaniałe zwycięstwo podniosło prestiż dynastii Jagiellonów i wzmocniło pozycję państwa polsko - litewskiego na arenie międzynarodowej. Po drugie, załamaniu uległa potęga Zakonu, który stracił swojego wielkiego mistrza oraz całe dowództwo, będące jednocześnie kierownictwem politycznym. Jednak wspaniały sukces militarny nie wpłynął na ostateczny wynik wojny polsko - krzyżackiej. Marsz na Malbork się opóźnił i ostatecznie nie udało się zdobyć tego miasta. Krzyżacy mieli za to czas by otrząsnąć się po klęsce i zebrać swoje siły. W tej sytuacji 1 lutego 1411 roku król Władysław Jagiełło, Witold i nowy mistrz krzyżacki, Henryk von Plauen, zawarli pokój w Toruniu. Zakon zwracał Polsce ziemię dobrzyńską, Litwie zaś Żmudź. Zobowiązał się do zapłacenia odszkodowania w wysokości 100 tysięcy kop groszy praskich. Wojna ujawniła siłę zjednoczonych wojsk polsko-litewskich, zarazem jednak uświadomiła, ze Zakon nadal stanowi potęgą militarną .Bitwa pod Grunwaldem była jedną z najważniejszych bitew średniowiecza.