Trudna sytuacja żywieniowa na świecie polega głównie na niedoborze spożywanego jedzenia czyli na głodzie. Rocznie z głodu umiera od 13 do 18mln ludzi. W ciągu jednego dnia około 75 tysięcy, w ciągu jednej minuty około 35 osób. Obecnie 826 milionów ludzi na świecie cierpi z powodu głodu i niedożywienia - z czego 792 miliony w krajach rozwijających się oraz 34 miliony w krajach uprzemysłowionych. 2 miliardy ludzi (czyli 1/3 populacji) nie dysponuje dostateczną ilością pożywienia. Gdyby zebrać wszystkich głodujących na świecie, zaludniliby cały kontynent, a liczba jego mieszkańców byłaby większa od ludności Ameryki Północnej i Europy Zachodniej razem wziętych. Każdego roku przeszło 12 milionów dzieci umiera na choroby związane z niewłaściwym odżywianiem! Niedożywienie powoduje 55% z wszystkich zgonów dzieci na świecie. W latach 1990-tych ponad 100 milionów dzieci zmarło z chorób i głodu. Można było temu zapobiec za cenę dziesięciu bombowców Stealth lub za dwudniowe światowe wydatki na cele wojskowe. Za cenę jednego pocisku rakietowego szkoła pełna głodnych dzieci mogłaby przez 5 lat wydawać codzienny obiad. Statystycznie suma pieniędzy wydana w ciągu tygodnia na zbrojenia jest równa kosztom wyżywienia głodujących ludzi na całym świecie przez okres jednego roku.

Głód na świecie. Jego przyczyny i skutki.

Od najdawniejszych czasów sprawy wyżywienia ludzi budziły troskę, szczególnie wtedy gdy miliony umierały i umierają z głodu.

Przyczynami szerzącego się głodu w wielu krajach są: ? eksplozję demograficzną w krajach rozwijających się, ? wolne tempo rozwoju rolnictwa, ? konflikty zbrojne, ? klęski żywiołowe, ? niesprawiedliwy podział żywności, ? błędne decyzje polityczne. ? niewspółmierny wzrost liczby ludności do przyrostu żywności, ? nieodpowiednie magazynowanie i przechowywanie produktów rolnych i żywnościowych.

Szybki wzrost zaludnienia Ziemi - spowodowany głównie wysokim przyrostem naturalnym w krajach Trzeciego Świata - sprawia, że wyżywienie ludności staje się jednym z najważniejszych problemów współczesności. Istnieją poważne dysproporcje w poziomie odżywiania się społeczeństw różnych krajów, a także poszczególnych warstw społecznych w obrębie tego samego kraju. Jest to następstwo nierównomiernego rozmieszczenia produkcji żywności i zróżnicowania standardu życia. Przyjmuje się najczęściej, że przeciętne dobowe minimum na głowę ludności to taka ilość pokarmów, która daje 2700 kcal (11 tys. KJ), 70-80 g białka (w tym co najmniej 1/3 zwierzęcego) oraz pewną ilość soli mineralnych i witamin. Norma jest szacunkowa, ponieważ w dużej mierze zależy od klimatu, wieku, płci i pracy zawodowej poszczególnych osób. Według szacunków FAO (Organizacja do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa), prawie 25% mieszkańców kuli ziemskiej odżywia się niewystarczająco i niewłaściwie, w tym ok. 10% głoduje, tzn.