Sztuka dawna czy sztuka współczesna ? Którą wolisz i dlaczego ?

Czym tak naprawdę jest sztuka ? Jak różnią się od siebie sztuka dawna i wspołczesna ? Która według mnie jest lepsza, ciekawsza i dlaczego ? Na te pytania spróbuję znaleźć odpowiedzi w mojej rozprawce, przytaczając odpowiednie argumenty. 
Zacznijmy od tego czym jest sztuka ? Jedna z definicji mówi, że jest to dziedzina działalności ludzkiej, uprawiana przez artystów. Ale według mnie  nie istnieje jedna tylko poprawna,  ogólnie przyjęta definicja sztuki, gdyż jej granice są ciągle definiowane na nowo, w każdej chwili może pojawić się dzieło, które w tej definicji się nie zmieści.
Jak możemy zdefiniować różnicę między sztuką dawną a współczesną ? Najłatwiejsze jest oczywiście podzielenie jej ze względu na czas w którym te sztuki występowały. Przyjęło się uważać, że sztuka współczesna zaczęła się w połowie XX wieku. Natomiast, to co było przed tym czasem, to sztuka dawna. Ale wydaje mi się również, że te sztuki różnią się także formami przekazu oraz najważniejszymi wartościami. Sztuka współczesna nie ma granic w formie wyrazu. Nie ma tu żadnych ograniczeń w formie wyrazu. Wprowadzono wiele nowych środków, które wcześniej byłyby nie do pomyślenia. Sztuka współczesna nie jest już „sztuką dla sztuki” artysta nie jest rzemieślnikiem,  a stara się poprzez sztukę i swoje dzieła interpretowac otaczający nas świat i właśnie dlatego wydaje mi się, że sztuka współczesna jest ciekawsza.
Pierwszym przykładem sztuki współczesnej, jaki użyję, by udowodnić tezę iż sztuka współczesna góruje nad sztuką dawną będzie tak zwany street art a dokładniej prace londyńskiego artysty grafitti Banksy’ego. Jego dokładna tożsamość nie jest znana. Banksy używa różnych technik do przekazywania swoich wiadomości, najczęściej humorystycznych lub związanych z polityką. Jego oryginalna forma sztuki ulicznej, łącząca ze sobą graffiti i charakterystyczną technikę szablonową oraz odważne i często bardzo ryzykowne umiejscowienie prac, zyskała uznanie artystów i została zauważona przez media.  Jego niektóre szablony powstają w wyniku komputerowej obróbki zdjęć, mającej na celu rozbicie obrazu na obszary o zbliżonej barwie (progowanie). Uzyskany w ten sposób obraz jest drukowany, następnie wycinany do powielania go na ścianie. Niekiedy jednak twórcy graffiti używający szablonów, w tym właśnie Banksy, traktują szablony jako jedynie szkielet dzieła, detale i cieniowania nanoszone są wtedy przy użyciu innych technik. Tak użyte szablony znacznie przyśpieszają pracę nad dużymi i zawierającymi dużo szczegółów graffiti (w porównaniu z obrazami tworzonymi na ścianie "od podstaw"). Osobiście uważam prace Banksy’ego za bardzo ciekawe, oryginalne i pomysłowe. Ukazują one problemy i absurdy dzisiejszego świata i mimo tego, iż taka forma sztuki jest przez niektórych uważana za zwykły wandalizm, to ja myślę, że między tym, co robi Banksy, a wandalizmem jest duża różnica, a jego prace dla mnie są świetnym przykładem na to, że sztuka współczesna nie ma już ograniczonych form wyrazu.

Kontrargumentem, który mógłby zostać użyty, by podważyć prawdziwość stwierdzenia, iż sztuka współczesna jest dla mnie ciekawsza od sztuki dawnej mogłaby być postać najsłynniejszego artysty renesansu – włoskiego misrza Leonardo da Vinci. Uważam wszystkie jego obrazy za dzieła sztuki, a najbardziej przypadła mi do gustu Dama z Gronostajem, którą miałem okazję widzieć na żywo w Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Jest to zresztą jedyny obraz artysty, który znajduje się w Polsce. Leonardo da Vinci jest dla mnie jednym z największych, jeśli nie najwiekszym artystą wszechczasów, a jego prace genialnie ukazują, że już 600 lat temu, bez użycia dzisiejszych technologii można było stworzyć tak wspaniałe prace i opracowac tak wybitne wynalazki. Leonardo da Vinci jest wybitny i pomimo iż nie przepadam za sztuką dawną to dla mnie jego prace są po prostu genialne. Kolejnym argumentem, który przytoczę, by udowodnić swoją tezę będzie dziedzina współczesnej sztuki zwana pop-artem i postać Andy’ego Worhola wszechstronny artysta, najbardziej znany przedstawiciel pop-artu. Andy Warhol znany jest przede wszystkim z prostych i seryjnych kompozycji o wysokim kontraście kolorystycznym, do których używał techniki serigrafii. Powstałe dzięki tej metodzie sitodruki prezentują produkty z przeciętnej amerykańskiej lodówki, tj.: puszki Coca-Coli czy zupy pomidorowej, oraz przedmioty z życia codziennego, np. maki, banany, pudełka proszku. Serigrafia umożliwiła Warholowi odtwarzanie wystylizowanych portretów największych gwiazd świata rozrywki, do których należeli: Brigitte Bardot, Marilyn Monroe, Elvis Presley, Jacqueline Kennedy Onassis, Marlon Brando, Elizabeth Taylor. Tworzył także wizerunki innych powszechnie znanych postaci, którymi byli wówczas Mao Zedong, Lenin czy artysta Joseph Beuys. Andy Warhol traktował wszystko co malował przedmiotowo i bez zbędnych emocji. Uważam, że Andy Warhol wybitnym, niekonwencjonalnym artystą, wpisującym się znakomicie w sposób postrzegana artysty współczesnego. Proszek i banknoty dolarów miały dla niego taką samą wartość jak podobizny ludzi mu współczesnych – wszystko to artykuły konsumpcyjne społeczeństwa amerykańskiego, przedmioty pop. Bardzo podobają mi się jego prace, przede wszystkim za oryginalność i wspaniałe ukazanie jak płytkie i nastawione na materializm jest społeczeństwo. Uważam, że przytoczonymi argumentami udowodniłem prawdziwość mojej tezy, iż sztuka współczesna jest bardziej warta uwagi niż sztuka dawna. Mimo faktu, iż w sztuce dawnej również znajdziemy wiele ciekawych prac, to ja uważam, że sztuka współczesna jest po prostu bardziej interesująca ze względu na brak ograniczeń w formie wyrazu i sposoby szukania odpowiedzi na dręczące artystów pytania.