W swojej pracy przedstawię obraz Rosji Carskiej widzianej oczami Adama Mickiewicza. Wyraziście przedstawił nam państwo rosyjskie jako mroźną i zaśnieżoną krainę.
Ludzie w tym kraju są tak dzicy i zacofani jak kraina, w której żyją(…) ‘’Lecz twarz każdego jest jak ich kraina, Pusta, otwarta i dzika równina’’(…). Państwem rosyjskim władał Car-despotyczny, bezwzględny władca opierający swe rządy na szpiegowaniu, donosicielstwie i przemocy. Drogi tego kraju wszystkie prowadziły do dworu Cara, przebieg dróg wyznaczał sam. Zrównywał z ziemią wsie gdy stały na terenie jego bezwzględnych planów. Zrównał z ziemią ubogą polską wioskę ,która stała w miejscu jego bezwzględnego planu o czym świadczy cytat : ‘’Na wskróś pustyni krzyżują się drogi. Car ze stolicy palcem je nakreślił. Gdy z polską wioską spotkał się ubogą. (..) Wioska i zamek wnet z ziemią zrównany’’. Piękno tego kraju zostało zbudowane na cierpieniu mieszkańców i ucisku narodu a celem było poszerzenie władzy. Petersburg wzniesiony został samodzielną decyzją Cara. Nie budował go dla mieszkańców lecz aby pokazać swoją wszechmocność ‘’Nie miasto ludziom lecz sobie stolicę: Car to wszechmocność woli swej pokazał’’. Przepiękne budynki powstały na polach innych rodów budowane na ludzkiej krzywdzie. Car budując stolicę pragnął połączyć piękno najpiękniejszych miast europejskich, lecz miasto wyglądem przypominało jakby sam Szatan je ukończył ‘’Ale kto widział Petersburg, ten powie: Że budowały go chyba szatany ’’ Społeczeństwo Petersburga było podzielone, ludzie zastraszeni przez Cara poddawali się narzuconym zasadom, każdy był podporządkowany ściśle obowiązującej hierarchii, nie mógł bezkarnie złamać przypisanych mu obowiązków. Mimo wielkiego mrozu panującego w carskiej stolicy żaden obywatel nie potrafił odmówić sobie obecności na dworze carskim. W przechadzce po stolicy widoczna była hierarchia społeczna, szli według swej pozycji społecznej , najpierw wysocy rangą potem .Cechowała ich pycha i wyniosłość, chcąc swym strojem, chodem i zachowaniem uświadomić reszcie o swojej pozycji i bogactwie. Jeden z urzędników szedł z odkrytym futrem żeby wszyscy widzieli ilość jego orderów, wzrokiem poszukiwał równych sobie , niższymi pogardza. Autor porównuje także mieszkańców Petersburga do zwierząt. Adam Mickiewicz w III części Dziadów Ukazał Rosjan jako prymitywny naród w rękach despotycznego Cara, przez co stali się bezlitosnymi oprawcami. Według niego Rosjanie są złem a Carem kieruje sam Szatan.