Konstytucja marcowa została ogłoszona 17 marca 1921 roku.

-źródłem władzy jest naród

-najważniejsze organy w państwie to parlament(sejm i senat),rząd z premierem, prezydent jako głowa państwa

-powołane zostają niezawisłe sądy

-rząd jest odpowiedzialny przed sejmem(parlamentem)

-wszyscy obywatele są równi wobec prawa

-Rzeczypospolita Polska: nie uznaje przywilejów rodowych ani stanowych, ani herbów lub tytułów rodowych

-uznaje wszelką własność, osobistą lub zbiorową związków obywateli

-własność Państwa jest najważniejszą podstawą ustroju społecznego i porządku prawnego

-poręcza się wolność prasy

-nie może być wprowadzona cenzura

-obywatele mają prawo do koalicji, zgromadzenia się i zawiązywania związków i stowarzyszeń

-obywatele należący do mniejszości narodowościowych, wyznaniowych, językowych,mają prawa równe z innymi obywatelami

-nauka w szkole powszechnej jest obowiązkowa dla wszystkich obywateli Państwa

-nauka w szkołach państwowych i samorządowych jest bezpłatna

Konstytucja kwietniowa-23 kwietnia 1935 roku

-zwierzchnia rola prezydenta w stosunku do rządu i parlamentu

-zgodnie z konstytucją prezydent za swoje akty prawne odpowiedzialny był przed Bogiem i historią

-prezydent był zwierzchnikiem sił zbrojnych

-prezydent zwoływał i odwoływał sejm i senat

-prezydent mianował premiera i ministrów

11 XI 1918 roku Rada Regencyjna przekazała mu władzę wojskową,a 22 XI 1918 roku na urząd Tymczasowego Naczelnika Państwa. W styczniu 1919 został wybrany na Naczelnika Państwa.

W marcu 1920 mianowany marszałkiem.

W grudniu 1922 zrezygnował z ubiegania się o prezydenturę. Pozostał na stanowisku ministra wojny i generalnego inspektora sił zbrojnych do czerwca 1923. i wycofał się z życia politycznego.

1926 po odrzuceniu przez prezydenta S. Wojciechowskiego propozycji utworzenia rządu z A. Skrzyńskim jako premierem, dokonał zamachu wojskowego (przewrót majowy). Odrzucił proponowaną mu prezydenturę, w nowym rządzie formalnie sprawował funkcję ministra wojny i generalnego inspektora sił zbrojnych. W latach 1926-1928 i 1930 był dwukrotnie premierem.

Opracowana pod wpływem zgrupowanych wokół niego sił politycznych Konstytucja kwietniowa (1935) znacznie zwiększała uprawnienia prezydenta i rządu.

Dążył do stworzenia systemu bezpieczeństwa państwa poprzez zawarcie dwustronnych umów o nieagresji z ZSRR (1932) i Niemcami (1934). Szukał możliwości zawarcia trwałych sojuszy z Francją i Anglią. 1932 z uwagi na pogarszający się stan zdrowia prowadzenie polityki zagranicznej powierzył J. Beckowi, sprawy krajowe W. Sławkowi.

Po śmierci Piłsudskiego na czele obozu sanacji stanął jego najbliższy, długoletni przyjaciel i współpracownik, E. Rydz-Śmigły. Autor Pism zbiorowych (1937).