Jacka Soplicę najlepiej określić jako nietypowego bohatera romantycznego. Część jego życiorysu pasuje do tego schematu, jednak pierwszy etap- młodość bohatera- odbiega od typowego układu. Soplica jest zawadiaką, hula, bierze udział w sejmikach- zupełnie nie pasuje do portretu uduchowionego, wrażliwego, samotnego poety. Lecz miłość Jacka do Ewy Horeszkówny jest nieszczęśliwa. Uczucie nie może zrealizować się w małżeństwie- zostaje zerwane ręką ojca panny. W życiu Jacka Soplicy dokonuje się metamorfoza, ale nie tyle po odmowie Stolnika, co po nieszczęsnym, niemal przypadkowy zabójstwie Horeszki.

Soplica przemienia się w księdza Robaka (przeistoczenie zaznaczone zmianą imienia). Jako ksiądz Robak, bohater nosi wiele cech romantycznych. Teraz jest samotny, waleczny, tajemniczy, jest bojownikiem o sprawy kraju, działa w ukryciu. Lecz nie działa jednostkowo, nie bierze całej idei wyzwolenia na siebie, przeciwnie, jego działalność jest racjonalna, jest jednym z wielu emisariuszy, przygotowuje powstanie na Litwie. Poza tym nietypowa dla bohatera romantycznego jest skromność księdza Robaka- nie ma tu cienie “wywyższania się ponad tłumy”, natomiast jest głęboka pokora i szczera pokuta. Fakt, że Jacek zawarł małżeństwo z przypadkową kobietą i miał syna także niezbyt pasuje do schematu.

Podsumowując można stwierdzić, że Jacek Soplica nosi wiele cech bohatera romantycznego (nieszczęśliwa miłość, samotność, tajemniczość, metamorfoza). Ma też jednak cechy nietypowe: hulaszczą młodość, przypadkowe małżeństwo, zbrodnię na tle prywatnej zemsty, skromność i racjonalne działanie.