Tytułowy “Kowal”, jak w przysłowiu “Każdy jest kowalem swego losu”, ma za zadanie pracować nad samym sobą, samemu się wykreować: " Bo z tych kruszców dla siebie serce wykuć muszę. Serce hartowne, mężne, serce dumne, silne". Używając metafory " masę kruszców drogocennych" autor wyraża uczucie, osobowość, charakter, serce i pracę nad sobą. Dzięki nim człowiek posiada nieograniczone możliwości, których wykorzystanie zależy tylko i wyłącznie od jego własnej woli. Dzięki szerokim perspektywom możemy kreować własną postawę, lub nic nie robić, nie wykorzystując możliwości jakimi zostaliśmy obdarzeni. Kształcenie siebie porównuje do ciężkiej i mozolnej pracy kowala. Praca ta jednak sprawia mu wiele radości i obdarza go dumą, gdyż powstanie człowiek mądry, silny z wyjątkowymi umiejętnościami, a przede wszystkim z pięknym sercem, niepokonany, mocny. Każdy może stać się takim człowiekiem. Jednak nie wszyscy mogą podołać temu zadaniu, może pozostać jednostką słabą. Tak naprawdę przetrwają najsilniejsi, którzy chcą się kształtować, rozwijać swoje talenty. Reszta może zginąć, bo nie da sobie rady z własną słabością, będą bezsilnie dążyli w nicość, która prędzej czy później ich zniszczy