Istota konfliktu asymetrycznego

Istota konfliktu asymetrycznego. Definicja konfliktu asymetrycznego jest bardzo prosta, a mianowicie oznacza ona starcie dwóch różnych typów organizacji, sposobów myślenia i poglądów. Samo słowo asymetria pochodzi z jezyka greckiego i oznacza naruszenie lub brak symetrii. Pojęcie to w stosunku do działań militarnych jest pojmowane różnie, w zależności od kontekstu lub punktu odniesienia. Często niesłusznie określa się tym terminem konflikty nieproporcjonalne, które porównują tylko potencjał przeciwników, przy tym nie zwracając uwagi na różnice w statusie formalno - prawnych walczących stron.

Istota konfliktu asymetrycznego.

Definicja konfliktu asymetrycznego jest bardzo prosta, a mianowicie oznacza ona starcie dwóch różnych typów organizacji, sposobów myślenia i poglądów. Samo słowo asymetria pochodzi z jezyka greckiego i oznacza naruszenie lub brak symetrii. Pojęcie to w stosunku do działań militarnych jest pojmowane różnie, w zależności od kontekstu lub punktu odniesienia. Często niesłusznie określa się tym terminem konflikty nieproporcjonalne, które porównują tylko potencjał przeciwników, przy tym nie zwracając uwagi na różnice w statusie formalno - prawnych walczących stron. Wedle T.Schubrychta konflikt asymetryczny jest wtedy, gdy strony konfliktu mają różny status prawno - międzynarodowy. Nierówny status przeciwników opisuje  H. Munkler. Pisze on o asymetryzacji przemocy wojennej. Oznacza ona, że sytacja, w której z reguły walczą ze sobą nierówni przeciwnicy. Cechą charakterystyczną podanej asmetryzacji jest uznanie za nadrzędne podrzędnych dotąd technik stosowania przemocy. Według Munklera asymetryzacji wojny towarzyszy wzrost strategii partyzanckich. Sukces bierze się z tego, że wygrana partyzantów nie musi mieć podłoża militarnego. Wystarczy utrzymać nieusuwalny potencjał zagrożenia. Ofensywną formą asymetryzacji jest startegia terorystyczna, na łamach której terroryści bezpośrednio, wykorzystując do tego strach, testują wytrzymałość społeczeństwa, dążąc przy tym do celów "stricte" politycznych.

Według Piątkowskiego termin taki jak konflikt asymetryczny to taki konflikt zbrojny kiedy państwo i jego siły zbrojne, konfrontowane są z przeciwnikiem, którego cele, organizacja i środki walki oraz metody działania nie mieszczą się w konwencjonalnym pojęciu wojny. Można więc wywnioskować, że wojna asymetryczna nie zna takich pojęc jak pole walki, front. Odbywa się ona w rozproszeniu bez zachowania ciągłości geograficznej i chronologicznej. Przeciwnik używa zasad niekonwencjonalnych, takich jak terroryzm albo wojny informatycznej, ekonomicznej bądź psychologicznej. Wojna ta wyróżnia się zupełnie innymi cehcami niż w przypadku tej klasycznej, cele, organizacja, technika, zasięg i metody działania. Zagrożenia asymetryczne powstają w wyniku usiłowania obejścia lub podważenia siły przeciwnika, poprzez wykorzystanie jego słabych stron. Posługując się przy tym metod różniących się od standradowych procedur działania stosowanych przez przeciwnika. Asymetria konfliktu obejmuje środki rozwiązania konfliktu a także stosowane metody i cele ataku. Natomiast zagrożeniem wynikającym z tego konfliktu jest na pewno zwiększone prawdopodobieństwo użycia przez jedną stronę niekonwencjonalnych środków, technik lubtaktyki. Można też dołączyć do tego dążenie do pozyskiwania najnowszych technik i technologii. Dodatkowym ostatnim zagrożeniem jest przenoszenie konfrontacji na sferę najmniej do niej przygotowaną ludność cywilną, infrastrukturę, obszar kultury. Najważniejszą funkcją działań asymetrycznych w konfliktach zbrojnych jest wprowadzenie destabilizacji lub obezwładnienie w wybranym momencie kluczowych elementów ifrastruktury cywilnej lub wojskowej, a także zrywanie interoperacyjności w celu utrudnienia prowadzenia dziłań kolacicyjnych. Osłabienie skuteczności wojskowej przeciwnika i zwiększenie kosztów w wymiarze politycznym. Realia współczesnych konfliktów asymetrycznych a dokładniej ich globalny zasięg i intesywność wskazują na to, że wedle której temu zagrożeniu nie mogą efektywnie przecidziałać państwa, a zwłaszcza, te które będą działać unilateralnie. Już wcześniej zwracano uwagę na konieczność współpracy międzynarodowej na poziomie organizacji międzynarodowych. Zagrożenia te są w dzisiejszych czasach mocno monitorowane przez takie organizacje jak NATO i Unia Europejska. Jednakże pomiędzy antycypacją zagrożeń a działalnością operacyjną jest duża przestrzeń. Pokonać ją można jedynie dzięki współpracy w ramach powyższych organizacji i pomiędzy nimi.