Polityka spoleczna

POLITYKA SPOŁECZNA I SOCJALNA W ZAKRESIE BEZPIECEŃSTWA NADRZĘDNY CEL DZIAŁANIA PAŃSTWA- UTRZYMANIE ZDOLNOIŚCI DO REAGOWANIA – ODPOWIEDNIEGO DO ZAISTNIAŁEJ SYTUACJI – W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA ZAGROŻEŃ BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO ORAZ BEZPIECEŃSTWA POWSZECHNEGO, ZWIAZANYCH Z OCHRONĄ PORZĄDKU PRAWNEGO, ŻYCIA I ZDROWIA OBYWATELI ORAZ MAJĄTKU NARODOWEGO PRZED BEZPRAWNYMI DZIAŁANIAMI ORAZ SKUTKAMI KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH, KATASTROF NATURALNYCH I AWARII TECHNICZNYCH. Funkcje Państwa: – wewnętrzna – gospodarczo organizatorska – socjalna – kulturalno-wychowawcza – zewnętrzna Polityka Społeczna: – oznacza politykę rządów dotyczącą działania mającego bezpośrednio wpływ na dobrobyt obywateli przez dostarczanie im usług lub dochodu – jako nauka teoretyczna zajmuje się formułowaniem i weryfikowaniem twierdzeń dotyczących związków między celową działalnością grup społecznych oraz ciał publicznych a zmianami struktury społecznej – jako nauka praktyczna docieka jak w oparciu o te twierdzenia uzyskać zamierzone zmiany społeczne zgodne z dobrem człowieka.

Kup dostęp do treści Dodaj artykuł aby odblokować treść

POLITYKA SPOŁECZNA I SOCJALNA W ZAKRESIE BEZPIECEŃSTWA

  1.             NADRZĘDNY CEL DZIAŁANIA PAŃSTWA- UTRZYMANIE ZDOLNOIŚCI DO REAGOWANIA – ODPOWIEDNIEGO DO ZAISTNIAŁEJ SYTUACJI – W PRZYPADKU WYSTĄPIENIA ZAGROŻEŃ BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO ORAZ BEZPIECEŃSTWA POWSZECHNEGO, ZWIAZANYCH Z OCHRONĄ PORZĄDKU PRAWNEGO, ŻYCIA  I ZDROWIA OBYWATELI ORAZ MAJĄTKU NARODOWEGO PRZED BEZPRAWNYMI DZIAŁANIAMI ORAZ SKUTKAMI KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH, KATASTROF NATURALNYCH I AWARII TECHNICZNYCH.

Funkcje Państwa: – wewnętrzna – gospodarczo organizatorska – socjalna – kulturalno-wychowawcza – zewnętrzna

Polityka Społeczna: – oznacza politykę rządów dotyczącą działania mającego bezpośrednio wpływ na dobrobyt obywateli przez dostarczanie im usług lub dochodu – jako nauka teoretyczna zajmuje się formułowaniem i weryfikowaniem twierdzeń dotyczących związków między celową działalnością grup społecznych oraz ciał publicznych a zmianami struktury społecznej – jako nauka praktyczna docieka jak w oparciu o te twierdzenia uzyskać zamierzone zmiany społeczne zgodne z dobrem człowieka.

W 2000 roku odbył się szczyt Lizboński, gdzie określono cele polityki społecznej dla Unii Europejskiej. Istota:

  1.             wzrost znaczenia samorządów lokalnych i sektora obywatelskiego

  2.             dowartościowanie wolontariatu

  3.             wzrost roli edukacji

  4.             wzrost roli rodziny i więzi społecznych

Modele polityki społecznej

  1.             model liberalny- potrzeby społeczne realizowane są w ramach rynku prywatnego i w rodzinie, polityka społeczna to działania selektywne, świadczenia są z reguły selektywne

  2.             model redystrybucyjny- odpowiedzialność za niebezpieczeństwo socjalne jednostki ponosi społeczeństwo, polityka społeczna dokonuje redystrybucji dochodów, świadczenia z reguły powszechne 

  3.             model motywacyjny- programy socjalne nie powinny zakłócać procesów gospodarki rynkowej, polityka społeczna wykorzystuje m.in. lokalny potencjał społeczny, świadczenia z reguły zależą od statusu jednostki na rynku pracy

Cele polityki społecznej

  1.             wyrównywanie warunków życia i pracy obywateli

  2.             równy dostęp do korzystania z praw obywatelskich 

  3.             walka z nierównościami społecznymi

  4.             kształtowanie stosunków społecznych

Obszary polityki społecznej

  1.             ubóstwo

  2.             bezrobocie

  3.             problemy rodzinne

  4.             bezdomność

  5.             niepełnosprawność

  6.             uzależnienia patologiczne itp.

Polityka socjalna a społeczna ———————- Polityka socjalna Poliytyka społeczna Przedmiot Materialne warunki bytu, dochody pieniężne, poziomu życia, komsumpcja towarów i usług Społeczeństwo, stosunki społeczne, organizacja życia społecznego jakość życia cele poprawa materialna warunków bytu (szczególnie najbiedniejszych) zwrost komsumpcji , pokój socjalny, Postpo społeczny, równowaga porządek społeczny dobro wspólne moc narodu harmonia między celami osobistymi a społecznymi Sposób działania: Ratowanie, interwencja odnowa instytucjonalizacja

Pomoc społeczna- instytucja polityki społecznej państwa, mająca na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Świadczenia społeczne:

Wszelkie środki pieniężne, dobra materialne i usługi które służą zaspokojeniu potrzeb jednostek i rodzin uzyskiwane bez ekwiwalentnie czyli nie będące bezpośrednim wynagrodzeniem za pracę, finansowane ze środków publicznych, gromadzenia i wydatkowanie środków na ten cel odbywa się z udziałem instytucji państwa lub pod ich nadzorem.

Usługi społeczne- wszystkie działania i administracje, które zajmują się społecznymi potrzebami obywateli, czyli transfery pieniężne, usługi opieki zdrowotnej, edukacja, osobiste usługi społeczne, usługi opiekuńcze, usługi mieszkaniowe, usługi zatrudnieniowe i wyspecjalizowane usługi dla różnych grup docelowych (dzieci nadużywający substancji psychoaktywnych, ludzie z problemami psychospołecznymi etc)

Zabezpieczenie społeczne: Ubezpieczenie społeczne, Świadczenia zaopatrzeniowe, Świadczenia opiekuńcze

Cechy usług społecznych – zaspokojenie potrzeb poprzez dobra materialne – zapewnienie stabilnego funkcjonowania zbiorowości społecznych – źródło: instytucje publiczne i prywatne (organizacje pozarządowe) – mogą być bez ekwiwalentne, odpłatne lub nieodpłatne.

Literatura: Ustawa o pomocy społecznej

Świadczenia pieniężne: zasiłek stały, okresowy, celowy i specjalny zasiłek celowy, zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie, pomoc dla rodzin zastępczych,

Świadczenie niepieniężne: praca socjalna, składki na ubezpieczenie, pomoc rzeczowa itp.

Główne problemy polityki społecznej Polityka społeczna- narzędzie kształtowania ładu społecznego, łagodzi skutki intensywnych przemian ekonomicznych