Stefan Żeromski był wielkim pisarzem epoki dwudziestolecia międzywojennego.Podczas tej epoki, trwały ciągłe przemiany. Ludzie tamtej epoki, doskonale zdawali sobie sprawę, z tego że żyją w przełomowych czasach. Właśnie wtedy wybuchało najwięcej rewolucji, ludzie walczyli ze sobą o ziemie. Każdy, kto był na zesłaniu, próbował powrócić do swojej ojczyzny. Właśnie te problemy porusza powieść Stefana Żeromskiego pt. „Przedwiośnie”. Głównym bohaterem powieści jest Cezary Baryka, młodzieniec, który na pocztąku utworu ma 14 lat i mieszka razem z rodzicami w Baku na terenie Rosji. Jego rodzice są polakami, którzy przeprowadzili się do Baku, z powodu kariery urzędniczej ojca. Aby zrozumieć podane fragmenty, należy wiedzieć, że ojciec Cezarego zostaje wysłany na front. W tym okresie Cezary staję się buntowniczym nastolatkiem. Popiera rewolucje, staje po stronie komunistów. Jednak zaczyna dorastać, przy okazji zbierania „trupów” z ulicy po okrutnej rewolucji. Zauważa on piękną, młodą, zabitą dziewczynę, której wyraz twarzy prosi o pomstę za jej śmierć. Właśnie w tym momencie powstaje zalążek przemian, które nastąpią u młodego Baryki. Kolejnym powodem do przemian u młodzieńca była rozmowa ojca z synem zawarta we fragmencie książki podanej w temacie. Rozmowa ta odbyła się w pociągu podczas ich powrotu do Ojczyzny. Powodem powrotu do Polski, była tęsknota za Ojczyzną Baryków, oraz prześladowanie tej rodziny, przez komunistów. Dodatkowym czynnikiem decyzji o powrocie była śmierć matki Cezarego, która została brutalnie zamordowana przez rewolucjonistów. Ojciec opowiada Cezaremu, co działo się na froncie, oraz wspomina o wizji „szklanych domów”. Stary Baryka opowiada synowi o pobycie w Polsce, nadaje piękny kształt ojczyźnie. Ma to na celu przekonanie syna do nowoczesnej Polski, do Polski która ma ogromne szanse, na odrodzenie. Cezary w raz z ojcem rozmawiają po polsku, co ma charakter lekko patriotyczny. Ojciec wspomina tutaj o wielkim inżynierze, który stworzył szklane domy. Inżynier pochodzi również z rodziny Baryków i jest on dalekim kuzynem ojca. Domy te miały na celu zjednoczyć ludzi. Projekt ten zakładał również wybudowanie domów dla każdego obywatela. Aby każdy mieszkaniec Polski miał swój własny dom. Były one bardzo proste i tanie w budowie, które powstawały bardzo szybko. W domach tych nie ma pieców. Grzeje tylko i wyłącznie ciepła woda, która jest rozprowadzona po każdej ścianie budynku. Wizja „szklanych domów” ma charakter symboliczny. Symbolizuje ona odrodzenie polski, które mogłoby się zdziać. Drugi fragment utworu, wskazuje na to, że słowa ojca, były jedynie fanaberią w jego głowie. Były jedynie symbolem, miały przekonać syna do powrotu do ojczyzny, ponieważ ojciec doskonale zdawał sobie sprawę, z tego iż jego syn, nie był do końca przekonany do powrotu do ojczyzny. Można zauważyć złość Cezarego na ojca. Baryka zastanawia się gdzie są obiecane i tak wyczekiwane szklane domy. Gdy już dotarł do Polski, przekonał się, że to tu właśnie jest jego miejsce.

Opowieść „Przedwiośnie” porusza bardzo ważne tematy dla ówczesnej polski. Miała ona na celu poruszenie ludzi do walki o swój kraj, ponieważ Żeromski doskonale wiedzał, iż odzyskanie niepodległości to nie koniec walk o wolność dla Polski. Sam tytuł można interpretować w sposób, że przedwiośnie uznawane jest z przeddzień jakiegoś bardzo ważnego wydarzenia, które w krótce odmieni losy Polski. Natomiast „szklane domy” miały za zadanie przekonać Cezarego, że Polska ma szansę na rozwinięcie się, lecz jest to bardzo ciężki proces, gdyż dopiero co, kraj ten, stał się wolny.