“Król Edyp” to tragedia grecka napisana przez Sofoklesa. Opowiada o nieszczęsnym losie Edypa, na którego zostało zesłane fatum. Miał bowiem zabić swojego ojca, ożenić się ze swoją matką i mieć z nią dzieci.

Edyp był dobrym, sprawiedliwym władcą. Za wszelką cenę chciał odkryć prawdę o śmierci Lajosa, poprzedniego władcy i jego prawdziwego ojca. Troszczył się o dobro obywateli i państwa, gdyż wybawił swój kraj od niszczęść. Był stanowczy, odważny, gwałtowny. Do końca chciał rozszyfrować sprawę zabicia ojca nie wiedząc, że wyda wyrok na samego siebie. Edyp był również tchórzliwy. Opuścił Korynt, ponieważ nie chciał tam spotakać swoich prawdziwych rodziców. Nie chciał, aby spełniła się przepowiednia wyroczni delfickiej. Wszystko, co uczynił, wyniknęło z jego niewiedzy - zamordowanie ojca, zhańbienie matki. Gdyby nie Apollo, który znał wszystkie tajemnice ludzi, Edyp na pewno nie dopuściłby do takiej sytuacji.

Uważam, że Edyp jest postacią pozytywną. Nie miał wpływu na przypisany mu los. Tak zarządzili bogowie i tak musiało się stać. Przepowiednia wydana na niego nie spełniłaby się, gdyby nie uciekł z Koryntu od przybranych rodziców. Potem do końca dążył do poznania prawdy. Kiedy dowiedział się wszystkiego o swoim pochodzeniu, wkłuł sobie oczy szpilkami swej żony i matki. Opuścił kraj i udał się na tułaczkę. Wersje jego śmierci są różne. Sądzę, że odpokutował za swoje winy, a przestępstwa, których dokonał, były mu przeznaczone i nie mógł od nich uciec