Giovanni Boccaccio, Dekameron (wybór)

Giovanni Boccaccio, Dekameron (wybór), przeł. Edward Boye, Warszawa 1996. Spowiedź Ciappelletta. Musciatto Franzesi (kupiec) szuka kogoś, kto mógłby długi od Brugundczyków ściągnąć, peł-nomocnictwo udziela ser Cepparellowi z Prato (Ciappellettowi), hultajowi, szulerowi i oszusto-wi. przebywając u braci Florentczyków, zachorował śmiertelnie. spowiedź: zawsze raz na tydzień i od początku życia, prawiczek, z chęcią je (oczywiście, po poście), jest przeciwny lichwiarzom, pieniądze rozdaje biednym, denerwuje się na grzeszni-ków…, w niedzielę kazał zamieść podłogę służącemu i splunął w kościele, raz przeklnął ma-tkę.

Giovanni Boccaccio, Dekameron (wybór), przeł. Edward Boye, Warszawa 1996.

Spowiedź Ciappelletta. Musciatto Franzesi (kupiec) szuka kogoś, kto mógłby długi od Brugundczyków ściągnąć, peł-nomocnictwo udziela ser Cepparellowi z Prato (Ciappellettowi), hultajowi, szulerowi i oszusto-wi. przebywając u braci Florentczyków, zachorował śmiertelnie. spowiedź: zawsze raz na tydzień i od początku życia, prawiczek, z chęcią je (oczywiście, po poście), jest przeciwny lichwiarzom, pieniądze rozdaje biednym, denerwuje się na grzeszni-ków…, w niedzielę kazał zamieść podłogę służącemu i splunął w kościele, raz przeklnął ma-tkę. błogosławieństwo mnicha, ciało jego będzie pochowane w klasztorze, ostatnie namaszcze-nie; braciszkowie wietrzą podstęp, ukrywają się za przypierzeniem, ale Ciappelletto się nie wydaje. Ciappelletto umiera, zostaje pochowany w klasztorze, uznany za świętego, modlą się do nie-go.

W miłości jak na wojnie. Neapol, Ricciardo Minutoko, żonaty i bogaty, zakochany jest w Catelli, żonie Filippella Sigh-nolfi. Ricciardo nie może zdobyć Catelli zakochanej w mężu, udaje, że zakochał się w innej, ona jest przyjazna w stosunku do niego. Ricciardo opowiada Catelli o „zdradzie” jej męża, ona zazdrosna, Filippello miałby uwieść żo-nę Ricciarda w łaźni. Catella idzie tam nocą, spotyka „męża”-Ricciarda, kochają się, wreszcie ona nie wytrzymuje i wymyśla mu, Ricciardo się ujawnia, ona początkowo jest zła, ale on ją przekonuje do roman-su.

Lisabetta z Mesyny. trzech kupców w Mesynie zatrudnia w kantorze Lorenzo, on się zakochuje z wzajemnością z ich siostrze, Lisabetcie. gdy bracia dowiadują się o romansie, zabijają Lorenzo Lisabetta jest zaniepokojona, co się stało z ukochanym, ten ukazuje jej się we śnie, mówi jej, gdzie jest pogrzebany; Lizabetta zakrada się na grób, odkopuje ukochanego, odcina mu gło-wę (ciało jeszcze się nie rozkłada) i wkłada ją do wazonu. bracia znajdują głowę, Lisabetta umiera, bracia przenoszą się do Neapolu.

Okrutne łowy. Nastagio degli Onesti chciałby zdobyć „dzieweczkę” z rodu Traversari – bezskutecznie. zrozpaczony jedzie do Chiassi, gdzie widzi zjawę rycerza zabijającego kobietę (jej ciało rzuca na pożarcie psom), Nastagio dowiaduje się, że „spektakl” odbywa się w każdy piątek, kiedyś kobieta wzgardziła tym rycerzem i teraz on ją karze. Nastagio zaprasza krewniaków i „dzieweczkę” na kolację, widzą duchy, ona czym prędzej wy-chodzi za Nastagio.

Sokół. Federigo degli Alberighi kocha Monnę Giovannę, ale po stracie majątku nie szans, zaprasza ją na kolację, poświęca ukochanego sokoła. ona prosi go w imieniu swojego syna o sokoła, z którym się chłopiec zaprzyjaźnił, malec cho-ruje i umiera. gdy Monna Giovanna dowiaduje się o poświęceniu sokoła dla niej, wychodzi za Federigo.

Zręczna odpowiedź. pewien szlachcic na przechadzce obiecuje pani Oretcie, że gdy jego opowieści słuchać bę-dzie, droga szybko jej minie, tak jakby na koniu jechała. jednak opowieść szlachcicowi nieskładnie idzie, dama prosi go, aby dalszą drogę piechotą odbywać mogła. rycerz żart zrozumiał i przerwał źle opowiedzianą opowieść.

Szpetny wygląd. pan Forese da Rabatta i malarz Giotto jadą razem z Mugello. Giotto bardzo pięknie zwykł mówić. Forese pokpiwa ze szpetnego wyglądu Giotta (nikt by nie uwierzył, że jest malarzem), zapominając o swoim ubiorze, Giotto odcina mu się (nikt by nie uwierzył, że zna alfabet).

Pokutująca dusza. Gianni Lotteringhi przyjeżdża niespodziewanie do żony, nocą słyszy, że ktoś kołata do drzwi, Tessa jednak wmawia mu, że to zjawa, gdy wypowiada zaklęcie, nastaje cisza. Florencja, mąż nierozgarnięty, żona sprytna, ma kochanka Federiga, schadzki, niespodziewanie przyjeżdża mąż, gdy kochanek puka do drzwi, ona się „boi”, że to zjawa, mąż ją uspokaja, ona na „wszelki” wypadek wypowiada zaklęcie.

Gryzelda. margrabia z Saluzzo, Gualtieri, na prośbę poddanych wybiera sobie żonę – córkę prostego kmiecia, Gryzeldę, żądając od niej przysięgi bezwzględnego posłuszeństwa. gdy ona rodzi mu dwójkę dzieci, on udaje, że je zabija. później jej wmawia, że ma jej dosyć i chciałby się ożenić z kobietą, którą sprowadził (która, notabene, jest ich córką), Gryzeldę wypędza w jednej koszuli, ona znosi to wszystko spokoj-nie. on ogłasza, że jej zgoda na wszystko jest świadectwem jej miłości i nakazuje wszystkim zło-żyć jej hołd.