Tłumaczenie frg książki power passion and beauty

Joe Deninzon: Jerry był pierwszym skrzypkiem grającym przez zniekształcenie (dźwieku) i wah pedał, i wiedząc, co z nim zroić. On miał, i nadal ma unikalny sposób wyrazu. Słyszę wielki wpływ gitary w jego grę na skrzypcach. Uważam, że był pod większym wpływem Hendrix’a niż Heifitz’a. To nadal brzmi skrajnie, według dzisiejszych standardów, słyszeć skrzypce grane w ten sposób, i mogę soie wyorazić, jak rewolucyjne yło to w 1971 roku. Jestem zaskoczony, że więcej pianistów do tej pory nie nauczyło się tego dźwięku.

Joe Deninzon: Jerry był pierwszym skrzypkiem grającym przez zniekształcenie (dźwieku) i wah pedał, i wiedząc, co z nim zroić. On miał, i nadal ma unikalny sposób wyrazu. Słyszę wielki wpływ gitary w jego grę na skrzypcach. Uważam, że był pod większym wpływem Hendrix’a niż Heifitz’a. To nadal brzmi skrajnie, według dzisiejszych standardów, słyszeć skrzypce grane w ten sposób, i mogę soie wyorazić, jak rewolucyjne yło to w 1971 roku. Jestem zaskoczony, że więcej pianistów do tej pory nie nauczyło się tego dźwięku.

John Aercrombie: W głębi duszy, Rick był tak skoncentrowany na utrzymaniu wszystkiego razem. Ktoś musiał. Uważam, że rzeczą, którą robił było dawanie każdemu wolności by mogli robić to, co robili. Zawsze znajdziesz w zespole osobę, która przejmuje kontrole.

Steve Topping: Słowa mogą tylko odcieniem tego, jakie John zrobił na mnie pierwsze wrażenie- miałem 15 lat. To yło jak siła natury. Podtsawowa siła zmusiła mnie do słuchania i śmiechu z radością. On po prostu błyszczał. Od tamtej pory, on jest tam w strefie niebieskiej. John jest muzycznnie niespokojną duszą, która ma śmiałość i inteligencją znalazła prawdę w ??

Rob thomas: właściwie, najważniejszym dla mnie momentem zw z Jerrym Goodmanem jest melodia., „Wstęp ” na pierwszym nagraniu The Flock. Nigdy nie zapomnę momentu, w którym usłyszałem to i całą płytę po raz pierwszy. On po prostu odkurzył wszystkich elektrycznych rokowych skrzypków, jakich słyszałem. Niektórzy z nich mieli to coś, co odkopałęm i ciągle odkopuję po przesłuchaniu tej muzyki., ale Jerry był na zupełnie innym poziomie. Byłem zainspirowany także faktem, że grał na gitarze i skrzypcach w zespole, coś co kontynuowałes w zespołach przez kilka lat porzuciłem gitare dla basu. Kiedy pokazał się w Mahavishnu byłem już bardzo świadomy go. Kiedy w końcu usłyszałęm IMF, pomyślałem, oczywiście…., to był Jerry grający w radio „You Know You Know”. Nic dziwnego, że mi się to podobało.

Adam Holzman: Gil Evans powiedział raz o „innowatorach dźwięku”, ludziach takich jak Miles, Bird, Coltranc, Jaco, Hendrix, którzy przedefiniowali dźwięk swoich instrumentów i stworzyli nowy słownik, który zaczął być powszechnie naśladowany miliony innych graczy. Jan Hammer zrobił to z syntezatorem z pianina, lub Fender Rhodes, Jan będąc ???………………………………………………. Kiedy większość z moich innych ohaterów klawiszów przeszło z pnianina na syntezator z pianina lub Fender Rhodes, Jan będąc wielkim organistom miał lżejszy dotyk i naturalny polot do ………………………. Kiedy Mahavishnu się pojawił, Minimoog był nowym instrumentem ale do dzisiaj jest uwzany przez wielu, włączając mnie, za ………………… i głos Jana jest nadal jego niepodważalnym dźwiękiem. On jest Charliem Parkerem monofonicznego syntezatora analogowego, niepodważalnie najwspanialszy wiodący gracz msa wszechczasów. Powiedzenie, ze słuchałem jana Hammera dużo kiedy dorastałem i uczyłem się grania byłoby niedopowiedzeniem. Jego gra jest czescia struktury mojego zycia!

Pete McCann: Żaden gitarzysta nie osiagnal więcej w swojej karierze niż John McLaughlin. On poprowadzil nas gitarzystów do ery połączenia jazz-rocka, naśladując nowe dźwięki i techniki inspirowane przez klasyczna muzyke Indyjska, Hendrix, Miles and Trane. Jego spóścizna wielkich zespolow i nagran otworzyly nowe perspektywy i nigdy nie pokazał zadnej oznaki zwątpienia. McLaughlin gra na każdym typie gitary- ……………………………………………………………… i niezwykla rzecza jest to, ze on „wył” na wszytkich nich. Studiowałem i dokonywałem transkrypcji jego wczesnych prac i nie mogę wyorazic sobie czym gitara jazzowa byłaby dziś bez John’a McLaughlin’a.

Danny Gotlieb: Billy był i nadal jest jednym z moich bohaterow. On ciagle porusza mnie w bardzo gleoki sposo. Wielki basita Chip Jackson, w drodze z Elvin Jones, opisał granie Elvina na ębnach jako uwodzące lub upajające. Billy robi to mnie. On jest tak interesujący, silny i niepowtarzalny, ze zatapiam się w jego gre. On jest niesamowitym jezzowym prekusista, muzykiem i jednym z największych w historii tego instrumentu.

Farred Haque: Jan jest prawdziwie jednym z najardziej onnowacyjnych klawiszowców. Jest bardzije unikatowy niż Corea, Hancock lu Zawinul i na pewno melodycznie i rytmikalnie bardziej innowacyjny, Jan jest jednym z oznaczen akordowych i melodycznych elementów, które definiują Mahavishnu, nawet bardziej niż John w wielu aspektach, ale geniusz Jana jest pomniejszony i tekstowy- jego solówki nigdy nie odciągały uwagi od muzyki, ale uzupełniały …….. i bogactwo struktury.

Nat Janoff: W moim odczuciu John jest jednym z największych muzykow 20 wieku Nie wiem kto inny moglby grac i pisać w tak wielu kontekstach. To jest naprawdę zadziwiające kiedy myślisz o wszystkich niezwykłych grupach i dokonaniach w muzyce, których on był czesia lub których pomagal tworzyć.

Jerry Goodsman : slyszalem johna wcześniej. Mysle, ze slyszalem go w innym swietle, w innym kontekście. I gitara akustyczna była czymś, z czym nigdy tak naprawdę nie miałem żadnego wzajemnego oddziaływania, wiesz?jak gdzie mógłym wlasciwie siasc i grac z kims i widzieć/oserwowac co się dzieje. I z pewnoscia nigdy nie imporwizowalem w takim muzycznym stylu. To było coś, co uważałem za naprawdę ekscytujące. To było nowe. I był tam wspólny pogląd, płaszczyzna muzyvzna, tak uważam. Byłem zypelnie zaskoczony jego gra. To co czule było ponad wszystko inne.

John Abercrombie: Uważam, że Jan jest rodzajem geniusza. Kiedy go poznałem po raz pierwszy, kiedy graliśmy razem, mogl wymyślać rzeczy. Był w tym fantastyczny. Miał w zwyczaju grć mi czeskie ludowe piosenki. Pozniej mogliśmy grac je razem. Ja grałbym elekrtyczny bass. Moglismy grac w zespołach i mogliśmy grac te male czeskie melodie, posuwać się naprzód w akordach, i on mogl na nich improwizować. Wyglada na to, że mógł zrobić wszystko, co chciał z muzyka. On po prostu tym żył.

Barry Cleveland: McLaughlin’s podstawowa wiedza i eksperymentalne zrodla jest ogromna, wykorzytująca do niezliczone wpływy i ogólnoświatowe tradycje i przez historie- jego mistrzostwo jest mieszanina wszystkich tych czynników. Nie jestem odpowiednio wykwalifikowany, żeby oceniać jego granie ponad to. Możesz zapytać co zrobił Coltrane grając technicznie jest odrebna sprawa. Co się tyczy emocjonalnech aspektów, ogien jest najbardziej actywnym elementem w jego osoistej i można mieć poczucie, ze on ma jej niezliczone zapasy.

Gary Husband: Uradowalem się, ze John szukał Jerrego Goodsmana do grupy. Spojrz na wszystko co dostajesz w pakiecie- całkowicie fascynujący, charyzmatyczny zawzięcie pomysłowy improwizator z ta ekscytujaca gleboka klasyczna aura, która go otacza- on ma ta wrodzona…………………………jednym z najwspanialszych radości mojego zycia ył momant, w którym zgodził się być czescia zespołu, uspokajam się ostatnio, Force Majeure zespół.udalo mi się zachować prace nawiekszego i najbardziej znacznego współczesnego jezzu i polaczenia muzyków w tym składzie, ale to obecność jerrego doprowadziła do wielkiego zdumienia dotyczącego całego projektu. On był spektakularny- po prostu oczarowywał i hipnotyzował każdego, każdej nocy. Jerry miał przewagę. Grał głośno i nie miał zadnych nawyków jezzowych. Dostajesz od niego serce i dusze. Nagi, Instynktowny, Magiczny. Co za wspaniały mężczyzna……………..????

Dominik Miller: uważam, ze john jest jednym z najbardziej wpływowych gitarzystów naszej galaktyki i być może najwet więcej. Wierze, ze to co Co wyróznia go to sposób w jaki przekłada swoja muzykalność nad swoja gitare. Wielu ludzi może się z tym kłócić,mówiąc on jest „niszczarka” ale ja się nie zgadzam. Jego układ akordów, melodia i ogolny koncept nie maja sobie równych.

Michael Mondesir: WSZYSTKO, co wiem o muzyce i zdolności do grania z tzw „przypadkowym” metrum nauczyłem ssie od Jana Hammera! Pracowałem z nim w 2004 roku w trasie Jeffa Becka…. dosłownie mówiąc marzenie!

Ryan Drolet: John jest muzycznym kameleonem. Nie ważne w jakim stylu gra on wpasowuje się ze swoim mistrzostwem w odpowiedni gatunek, i domaga się własnego terytorium, jako mistrz w tym samym czasie/jednocześnie. On robi to bez przejmowania stereotypów. Niesamowite.