Wierz “Daremne żale” Adama Asynka ma charakter apelu, przemowy skierowanej do starszego pokolenia romantyków. Podmiot liryczny zachęca ich do sięgania po nowe życie, do akceptacji nowego pokolenia pozytywistów. Poeta zwraca się w tym wierszu do “mijającego” pokolenia, aby zrozumieli, ze ich czas już minął, a miejsca muszą ustąpić swoim młodszym następcą. Muszę pogodzić się z upływem czasu. Twierdzi, że nic nie trwa wiecznie i taka jest kolej rzeczy. Na nic nie przydadzą się narzekania i skargi, jedynym wyjściem jest zrozumienie i wzajemna akceptacja.