powojenna polityka wobec Niemiec głównymi hasłami powojennej polityki okupacyjnej w Niemczech stały się: • denazyfikacja – usunięcie z życia politycznego i społecznego działaczy nazistowskich • demilitaryzacja – całkowite/częściowe pozbawienie kraju uzbrojenia • dekartelizacja – podział funkcjonujących w przemyśle karteli • demokratyzacja – zmiany ustrojowe, mające na celu wprowadzenie demokracji • decentralizacja – przeniesienie cz. uprawnień instytucji krajowym strukturom lokalnym/samorządowym w 1945 Niemcy zostały podzielone na strefy okupacyjne zarządzane przez: USA, Wlk Brytanię, Francję i ZSRR 30 sierpnia 1945 władzę nad strefami okupacyjnymi objęła Sojusznicza Rada Kontroli rosnące nieporozumienia między ZSRR a pozostałymi państwami zarządzającymi Niemcami doprowadziły do połączenia strefy brytyjskiej i amerykańskiej w styczniu 1947 i utworzyły Bizonię państwa zachodnie, zaniepokojone wpływami ZSRR w Europie i Azji planowały zespolić ich strefy z gospodarką Europy Zachodniej – w kwietniu 1949 do Bizonii przyłączyła się Francja i utworzono Trizonię blokada Berlina na mocy reformy walutowej z 20 czerwca 1948 zastąpiono markę Rzeszy marką niemiecką – trudną do rozstrzygnięcia kwestią stała się waluta, która miałaby obowiązywać w całym Berlinie – w tej sytuacji ZSRR pod pretekstem prac remontowych z 23 na 24 czerwca 1948 zadecydował o blokadzie zachodniej części Berlina Stalin spodziewał się, że państwa zach. ugną się w obawie przed zagrożeniem życia berlińczyków – Truman oświadczył, że nie dopuści do ustępstw wobec totalitaryzmu nieskuteczność blokady (spowodowana przez most powietrzny Amerykanów i Brytyjczyków) skłoniła Rosjan do zaniechania jej 12 maja 1949 – wydarzenie przyczyniło się do wystąpienia ZSRR z Rady Ministrów Spraw Zagranicznych powstanie RFN 1 lipca 1948 premierzy 11 krajów niemieckich otrzymali od gubernatorów 3 dokumenty zwane frankfurckimi – zawierały plany dotyczące kształtu nowego państwa niemieckiego w maju 1949 weszły w życie ustawa zasadnicza oraz statut okupacyjny 14 sierpnia 1949 zorganizowano wybory do Bundestagu 20 września 1949 powstał rząd z Konradem Adenauerem – kanclerzem na czele – tego samego dnia proklamowano utworzenie Republiki Federalnej Niemiec - stolicą państwa stało się miasto Bonn prezydentem został Theodor Heuss z FDP 2 lata później zakończono wojskową okupację Niemiec, a kraj zyskał suwerenność utworzenie NRD w podległej ZSRR części Niemiec w marcu 1948 powstała Niemiecka Rada Ludowa – przekształcona rok później w Niemiecką Izbę Ludową 7 października 1949 proklamowano utworzenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej – na czele państwa stanęli Wilhelm Pieck (prezydent) Walter Ulbricht (I sekretarz SED) Otto Grotewohl (premier) powstanie berlińskie w maju 1953 władze NRD podjęły decyzję o podwyższeniu norm produkcyjnych o 10 % - próby uzasadnienia tego posunięcia doprowadziły 16 czerwca 1953 do wybuchu protestów robotniczych w Berlinie – dzień później strajki objęły całą NRD – strajkowało ok. 300 tys. osób powstanie zostało krwawo stłumione przez sowietów (200 osób) Dzień Jedności Niemiec – RFN pucz faszystowski – NRD budowa muru berlińskiego z powodu odpływu ludności na Zachód obszar zach. Berlina i prowadzące tam drogi zostały zablokowane z 12 na 13 sierpnia 1961 – rozpoczęto budowę zasieków, które wkrótce zastąpiono murem