Narrator: – występuje w trzeciej osobie, -wszechwiedzący, -obiektywny, - pozwala sobie na komentarze, zna myśli bohaterów, -mowa pozornie zależna, - narracja specyficznie rozbita na wiele głosów, ukazana z wielu perspektyw sprawia wrażenie chaotycznej, skaczącej po tematach.

Akcja dzieje się w szkole wojskowej Leoncio Prado w Limie w ambolatorium, gdzie trafiają ranni chłopcy. Utwór został wydany w 1963r.

1)Wizyta u pięlegniarza, opatrzenie ran chłopcom 2)retrospekcja przebiegu bitwy 3)kłótnia Alberta z Jaguarem 4)podejrzenia dokonania zbrodni, wzajemne zarzucanie winy i szantaże

*Preryjny opis ambulatorium służy lepszemu zobrazowaniu tego co znajduje się w pomieszczeniu. *Ciała bohaterów są obolałe przez widoczne, krwawiące rany. Pielęgniarz okazuje chłopcom współczucie i dobrą opiekę. *Pomieszczenie oglądamy z perspektywy jednego z bohaterów, Alberta. Służy to ukazaniu namiastki bólu jakie towarzyszy mu po ciosach przeciwnika. Obrazuje nam jak czuje się osoba pełna rozgoryczenia i wstydu w zamkniętym, białym pomieszczeniu.

Epitety charakteryzujące ciało Jaguara: -twarde, zadziwiająco zwinne ciało -obecne i nieuchwytne -bliskie i dalekie Albertowi towarzyszył nieznośny bół po ciosach Jaguara. Bohater był słabym zawodnikiem, zbierało mu się na wymioty. Został on upokorzony, czuł więc rozczarowanie i wstyd. Próbował się bronić lecz jego przeciwnik był niepokonany. Albert stracił przytomność. Jest przekonany iż jego przeciwnik jest złym człowiekiem, a jego miejsce jest w więzieniu. Przyrzeka mu zemstę i wyjawienie prawdy. 6.„Unosił łokcie, bronił się kolanami, kurczył się”, „Kiedy otworzył oczy, siedział na łóżku obok Jaguara i słuchał jego równego dyszenia”- Mowa pozornie zależna służy wyrażaniu myśli i uczuć postaci literackich. Jej celem jest ukazanie świata z perspektywy bohaterów, a nie wszechwiedzącego narratora. Umożliwia ona dotarcie do sfery ich przeżyć w konkretności i dynamice oraz nadaje postaciom ekspresji.

„głowa Jaguara walila jak taran”- porównanie „nieludzki ból”- hiperbola „brudne łapska”- epitet „umrzeć ze wstydu”- przenośnia „rzygać mi się chce na twój widok”- Kolokwializm Powyższe środki językowe budują napięcie we fragmencie. Porównania i przenośnie i hiperbola ukazują moc i siłę zadawanych ciosów, tym samym wielkość bólu towarzyszącego bohaterowi. Epitety odpowiadają za panującą atmosferę w ambulatorium, zachowanie się bohaterów. Natomiast liczne kolokwializmy sprawiają, że tekst szybko i łatwo trafia do czytelnika, ukazują stosunek bohaterów względem siebie.

„pogwizdując”, „pójdę”, „zabiłeś”- czasowniki

Alberto to najbardziej poszkodowany bohater w walce. Chłopiec miał zabandażowaną całą twarz, z której tryskała krew. Okazuje się być słabszy od przeciwnika. Został on pokonany przez Jaguara. Chce udowodnić mu swoją racje i obiecuje wrogowi zemstę. Jaguar to silny chłopak, który z odrobiną wysiłku bezlitośnie pobił Alberto. Jest on przekonany iż nie zabił Niewolnika i jest niewinny. Obawia się, że przez Alberto „go załatwią”. Szantażuje przeciwnika, że obwieści wszystkim kim naprawdę jest Alberto. Szyderczo śmieje i cierpień się z krzywdy wroga. Gamboi to pielęgniarz w wojskowej szkole. Opatruje on rannego Alberto. Okazuje on chłopcom dobrą opiekę i troskę. Próbuje rozładować napiętą sytuację między przeciwnikami, żartuje w ich obecności. Praca jest dla niego przyjemnością, podczas wypełniania obowiązków jest życzliwy dla pacjentów i radosny, pogwizduje.

Pojedynek słowny bohaterów służy wyjaśnieniu przyczyny walki. Chłopcy nawzajem obrzucają się winą, spierają i kłócą. Wyzwiska i groźby świadczą iż przeciwnicy nie mają do siebie szacunku. Chłopcy czują do siebie wstręt i obrzydzenie.

Fragment utworu ma budowę W tekście przeważają krótkie, proste zdania z łatwością trafiające do czytelnika.