Miejsce, w którym mieszka człowiek potrafi pokazać jego cechy charakteru jak i uosobienia. Bolesław Prus w „Lalce” wielokrotnie opisuje różne mieszkania pozwalając w ten sposób czytelnikowi na wyrobienie jego indywidualnej opinii o danej osobie, na podstawie tego jak wygląda jego sfera prywatności. Ignacy Rzecki jest jednym z głównych bohaterów „Lalki”. Pokój to jego własne, prywatne miejsce na świecie. Już sama jego lokalizacja wiele o nim mówi. Mężczyzna spędził ćwierć wieku pracując w sklepie, pomimo zachodzących w nim zmian. Z pewnością charakteryzuje go dokładność w tym, czym się zajmuje. Gorliwa służba i sumienność, jaką wykazuje się w sklepie jest doceniania przez każdego z kolejnych właścicieli. Jest on starym kawalerem, który całe swoje życie poświęcił pracy zawodowej. Z jego pokoju emanuje smutek i szarość. Rzecki jest tradycjonalistą, przywiązuje się do przedmiotów, co jest szczególną domeną ludzi wrażliwych. Był on żołnierzem, brał udział w Wiośnie Ludów, walczył na Węgrzech. Obecność gitary w jego pokoju podkreśla jego delikatną duszę, dodając do tego nutkę romantyczności u pozytywistycznego bohatera, którego życie wypełnia ogromne zaangażowanie w pracę. Jest to w nim ukryte niczym to pudło z gitarą – pod łóżkiem tak, aby oczy postronnego człowieka nie miały okazji tego zauważyć. Ujęcie całego obrazu pokoje Ignacego Rzeckiego pozwala zauważyć w nim indywidualizm, sentymentalność, przywiązanie do wspomnień, brak materializmu, przesadnej gonitwy za zmieniającym się światem. W jego życiu wszystko miało swoje niezmienne, ustalone miejsce, tak jak cały układ jego ukochanego pokoju, który był szczególnie bliski jego sercu. Bolesław Prus opisując w tak dokładny sposób mieszkanie Rzeckiego pozwala czytelnikowi odkrywać cechy bohatera, który potwierdzenie znajdował następnie w kolejach losu i opowiadaniach pana Ignacego.