Wiosna

Wiosna, wiosna… Wiosna to początek nowego cyklu życia, to pożegnanie długiej i trudnej zimy, to czas budzenia się do życia, czas zasiewów i czekania na plony. Ta kalendarzowa rozpoczyna się 21 marca. Kojarzy nam się z topieniem Marzanny. Najpiękniejszej z czterech pór roku. Dla jednych jest symbolem miłości, dla innych-nowego życia. Wiosną właśnie zauważamy gwałtowne zmiany w przyrodzie. Cały świat się śmieje. My w duszy także odczuwamy taki przełom, koniec czegoś i początek czegoś nowego, na co z utęsknieniem czekaliśmy.

Wiosna, wiosna… Wiosna to początek nowego cyklu życia, to pożegnanie długiej i trudnej zimy, to czas budzenia się do życia, czas zasiewów i czekania na plony. Ta kalendarzowa rozpoczyna się 21 marca. Kojarzy nam się z topieniem Marzanny. Najpiękniejszej z czterech pór roku. Dla jednych jest symbolem miłości, dla innych-nowego życia. Wiosną właśnie zauważamy gwałtowne zmiany w przyrodzie. Cały świat się śmieje. My w duszy także odczuwamy taki przełom, koniec czegoś i początek czegoś nowego, na co z utęsknieniem czekaliśmy. Dla uczniów pierwszy dzień wiosny to także Dzień Wagarowicza. . Pojawia się miedzy innymi w muzyce poważnej tj. w utworze„Cztery pory roku” Vivaldiego, który zapoczątkował szereg dzieł o tej tematyce, z których wymienić można choćby oratoria Telemanna i Haydna, cykl fortepianowy Czajkowskiego, balet Głazunowa. Koncerty Vivaldiego nie tylko noszą tytuły czterech pór roku. Kompozytor posłużył się tak popularnym później w XIX w. literackim komentarzem, poprzedzając koncerty wdzięcznymi sonetami nieznanego autora. Każdy z tych sonetów jest obrazkiem i ukazuje krajobraz danej pory roku oraz człowieka na jego tle. „Wiosna” pierwsza z części „Czterech pór roku”, którą otwiera radosne tutti Część(Allegro): „Wiosna nadeszła już” ogłasza odpowiedni cytat z sonetu, a w muzyce słychać śpiew ptaków (tryle i staccata 3 solowych skrzypiec), szmer wody i powiew wiatru (szesnastkowe linie skrzypiec). Po krótkiej burzy z grzmotami (tremolo smyczków) i błyskawicami (szybkie pasaże i figuracje) powraca pogodny nastrój. Utrzymana w prostej formie pieśń części II (Largo) ukazuje pastoralną scenę- spoczywającego na ukwieconej łące pasterza „z wiernym psem u boku” (imitujące „szczekanie” altówki). Część III (Allegro) o charakterze siciliany to radosny Taniec wiejski, w którym biorą udział także nimfy; z orkiestry dochodzą dźwięki dud i fujarki.