Zjawisko fotoelektryczne znalazło szerokie zastosowanie zarówno w technice jak i w życiu codziennym. Jednym z przykładów jest komórka fotoelektryczna. Składa się ona z bańki kwarcowej, której jedną połowę pokryto światłoczułą warstwą. Naprzeciw tej warstwy w środku bańki jest umieszczona pętla z drutu. Światłoczuła warstwa stanowiąca katodę i elektroda zbierająca ( anoda ), którą stanowi pętla, mają wtopione w szkło doprowadzenie prądu. Komórki fotoelektryczne znalazły szerokie zastosowanie w urządzeniach liczących elementy oraz do precyzyjnego wyznaczania czasu. Jednym z najpopularniejszych zastosowań fotokomórki jest odtwarzanie dźwięku w trakcie wyświetlania filmu. Z boku taśmy filmowej znajduje się zapis dźwięku w postaci wąskiej ścieżki o różnym stopniu zaciemnienia. Światło po przejściu przez ścieżkę dźwięku pada na fotokomórkę powodując przepływ prądu o różnym natężeniu. Po wzmocnieniu prąd ten podawany jest na głośnik odtwarzający dźwięk. Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne – elektrony są emitowane z powierzchni oświetlanego materiału. Zastosowanie: w komórce fotoelektrycznej dwie elektrody umieszczone są naprzeciw siebie. Padające światło uwalnia z fotoelektrody elektrony swobodne. Między obiema elektrodami płynie prąd elektryczny o natężeniu proporcjonalnym do natężenia oświetlenia. Zjawisko fotoelektryczne wewnętrzne- światło wnika do wnętrza materiału ( przede wszystkim chodzi o półprzewodniki ) i uwalnia tam kolejne elektrony. Zmienia się przez to przewodność elektryczna właściwa materiału. Zastosowanie : w ogniwie fotoelektrycznym. W fotoogniwie , w którym wykorzystuje się zjawisko fotowoltaiczne .