Umowa ubezpieczenia – uregulowana w kodeksie cywilnym[1] umowa, na podstawie której ubezpieczyciel, w zakresie działania swojego przedsiębiorstwa, zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie zakładu ubezpieczeń może polegać na zapłacie: • przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku, • przy ubezpieczeniu osobowym – umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej. Umowa ubezpieczenia jest umową nazwaną, należąca do grona umów kwalifikowanych, dwustronnie zobowiązujących i odpłatnych. Rozbieżności w doktrynie wywołuje losowość i wzajemność umowy ubezpieczenia. Judykatura polska stoi na stanowisku, że umowa ubezpieczenia jest umową losową, której nie można przypisać charakteru wzajemności[2]. Umowa hotelowa – stosunki prawne stworzone między hotelarzem a gościem hotelowym. Umowa hotelowa jest umową nienazwaną, mieszaną, zwierającą w sobie elementy takich umów jak: • umowa najmu • umowa zlecenia • umowa przechowania • umowa sprzedaży. Do umowy hotelowej stosuje się przepisy kodeksu cywilnego art. 846 – 852. Zawieranie umowy hotelowej i jej treść oparte są na zasadzie swobody kształtowania umów (wolności umów). Umowa hotelowa jest umową odpłatną, chociaż forma zapłaty może być różna: • gość hotelowy bezpośrednio • zakład pracy delegujący pracownika • biuro podróży • organizator konferencji • linie lotnicze itd. Hotel jako instytucja świadcząca usługi publicznie i zawodowo nie może odmówić zawarcia umowy hotelowej bez żadnego ważnego powodu. W Polsce odmowa bez uzasadnienia traktowana jest jako wykroczenie. Odmowa zawarcia umowy hotelowej, np. ze względu na rasę, religię, wygląd itp. jest naruszeniem dóbr osobistych klienta i powoduje odpowiedzialność cywilno-prawną hotelu(tzn. finansową). Oczywistą sprawą jest odmowa wynajęcia pokoju w sytuacji, gdy brakuje wolnych miejsc w hotelu. Formy zawierania umowy hotelowej[edytuj] • forma ustna – polega na zwieraniu umowy bezpośrednio w zakładzie hotelarskim, w recepcji i udostępnieniu klientowi pokoju, gość ma możliwość oceny obiektu (ewentualnie może od umowy niezwłocznie odstąpić) • forma pisemna – polega na tym, że gość dokonuje rezerwacji pisemnej – traktowanej jako oferta z jego strony, a do zawarcia umowy dochodzi z chwilą przyjęcia tej oferty (rezerwacji) przez hotel • faktyczne zachowanie stron – oznacza to, że chęć wynajęcia pokoju wyraża się w zachowaniu gościa, do zawarcia takiej umowy dochodzi w przypadkach szczególnych (F1, obcokrajowcy). Umowa agencyjna[edytuj] Na podstawie umowy agencyjnej, przyjmujący zlecenie („agent”) zobowiązuje się do stałego pośredniczenia przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie („zleceniodawcy”) albo do zawierania ich w imieniu zleceniodawcy, a zleceniodawca zobowiązuje się do zapłaty umówionego wynagrodzenia (prowizji). Zarówno agent, jak i zleceniodawca są przedsiębiorcami, a agent zobowiązany jest ponadto działać w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa Umowa agencyjna uregulowana jest w artykułach 758-7649 kodeksu cywilnego. Umowa o świadczenie usług agencyjnych może być zawarta w formie dowolnej. Ustawa kodeks cywilny wymaga formy pisemnej tylko gdy umowa agencyjna wprowadza odpowiedzialność del credere – odpowiedzialność agenta za wykonanie zobowiązania przez klienta. Uprawnienia agenta:

1. przyjmowanie dla dającego zlecenie zapłaty za świadczenie, które spełnia dla dającego zlecenie;
2. przyjmowanie dla dającego zlecenie świadczeń, za które płaci;
3. odbieranie zawiadomień o wadach;
4. odbieranie oświadczeń dotyczących wykonania umowy, którą zawarł w imieniu dającego zlecenie. Obowiązki agenta:
5. zachowanie lojalności wobec dającego zlecenie;
6. przekazywanie wszelkich informacji mających znaczenie dla dającego zlecenie;
7. przestrzeganie jego wskazówek uzasadnionych w danych okolicznościach;
8. podejmowanie czynności potrzebnych do ochrony praw dającego zlecenie. Obowiązki dającego zlecenie:
9. przekazywanie agentowi dokumentów i informacji potrzebnych do prawidłowego wykonania umowy;
10. zawiadomienie w rozsądnym czasie o przyjęciu lub odrzuceniu propozycji zawarcia umowy oraz o niewykonaniu umowy, przy której agent pośredniczył lub którą zawarł w imieniu dającego zlecenie;
11. zawiadomienie w rozsądnym czasie agenta o tym, że liczba umów, których zawarcie przewiduje, lub wartość ich przedmiotu będzie znacznie niższa niż ta, której agent mógłby się spodziewać.
12. lojalność wobec agenta. Żądanie prowizji Agent może żądać prowizji od umów zawartych w czasie trwania umowy agencyjnej, jeżeli:
13. do zawarcia umów doszło w wyniku jego działalności; lub
14. zostały one zawarte z klientami pozyskanymi przez agenta poprzednio dla umów tego samego rodzaju a także jeżeli:
15. agentowi zostało przyznane prawo wyłączności w odniesieniu do oznaczonej grupy klientów lub obszaru geograficznego, a w czasie trwania umowy agencyjnej została zawarta umowa z klientem z tej grupy lub obszaru. oraz:
16. po rozwiązaniu umowy agencyjnej i spełnieniu przesłanek art. 761 kodeksu cywilnego (tutaj wyliczone w punktach 1–3) propozycję zawarcia umowy dający zlecenie lub agent otrzymał od klienta przed rozwiązaniem umowy agencyjnej.
17. do zawarcia umowy doszło w przeważającej mierze w wyniku działalności agenta w okresie trwania umowy agencyjnej, a zarazem w rozsądnym czasie od jej rozwiązania. Rodzaj umowy: – konsensualna – dwustronnie zobowiązująca – wzajemna – odpłatna.