IKAR idealista, marzyciel. Podczas ucieczki z krety, pomimo przestróg ojca (Dedala), poddaje się żądzy poznania. Wzniósł się za wysoko, za blisko słońca, które spowodowało, że wosk(użyty przy sporządzaniu skrzydeł) rozpuścił się, a Ikar spadł do morza. Symbolizuje idealizm, nieodpartą chęć i dążenie do poznania świta i wolności. PROMETEUSZ poświęcenie dla ludzkości. Wykradł ogień bogom i oddał ludziom, za co spotkała go sroga kara: przykuty do skał Kaukazu codziennie przyglądał się, jak orzeł wyjada mu wciąż odrastającą wątrobę. Symbolizuje poświęcenie jednostki dla ludzkości oraz bunt wobec bóstw. ANTYGONA postać tragiczna. Córka Edypa, wybiera działanie w zgodzie z sumieniem, lecz wbrew zarządzeniu władcy: pomimo zakazu, wydanego przez panującego w Tebach jej wuja Kreona, dokonuje pochówku poległego w wojnie brata. Konflikt(tragiczny) między jednostką a władzą, oraz między sumieniem a prawem. ROLAND idealny rycerz, kierował się zasadą honoru dlatego nie wezwał na pomoc żołnierzy tylko sam postanowił stoczyć walkę z Saracenami. Jego idealizm doprowadził do śmierci najbliższych przyjaciół i samego bohatera. Św ALEKSY Naczelną ideą bohatera było osiągnięcie szczęścia wiecznego poprzez ascetyczne życie. Aby osiągnąć swój cel Aleksy opuszcza rodziców , żonę i wybiera żywot samotnika. W dążeniu do realizacji celu , Aleksy postępuje bardzo egoistycznie , pomijając w swych planach bliskie sercu osoby. W epoce renesansu trudno odnaleźć bohatera idealistę . Nie znaczy to jednak, że twórcy epoki odrodzenia pomijali marzenia i idee. JACEK SOPLICA to bohater , który podobnie jak poprzednicy marzy o oswobodzeniu swojego kraju , ale prowadzi walkę w sposób realny, czyli oparty na konkretnych postawach . Dlatego prowadzi działalność emisariusza , przenosi wiadomości z ośrodków emigracyjnych na Litwę , uświadamia ludność o konieczności podjęcia walki. Taka nowa koncepcja postaci ukształtowała się po klęsce powstania listopadowego, kiedy uświadomiono sobie ,że indywidualne poświęcenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów. ALEK, ZOŚKA, RUDY Wojna odebrała im wszystko: spokojne życie, radość, beztroską młodość. Ci młodzi ludzie wierzyli w wolną Polskę i w moc przyjaźni. Dla tych ideałów byli w stanie poświęcić wszystko. Walczyli oni w nierównej walce z okupantem. Musieli zmagać się z własnym strachem, przerażeniem, cierpieniem . Śmierć towarzyszyła im na każdym kroku. Często ci młodzi ludzie oddawali życie za ojczyznę. Świat, w którym żyli był tak przerażający, że uciekali w marzenia.

EDYP dobry władca, kochany przez swój lud. Jest człowiekiem uczciwym, sprawiedliwym, szlachetnym, przezornym i mądrym. Opuszcza Korynt, rezygnując z przywilejów królewicza, by straszliwa przepowiednia nie mogła się spełnić. W chwili, gdy nieszczęścia padają na jego lud (wcześniej uchronił go przed Sfinksem), postanawia zrobić wszystko, by zdjąć z niego gniew boży

KORA(PERSEFONA) nie słuchała ostrzeżeń matki, zerwała kwiat przez który odmienił się jej los.

DEMETER nie przyjmowała do wiadomości że jej córka mogłaby nie wrócić do świata żywych. Wierzyła że Kora wróci do domu. Szukała jej.

SYZYF .marzył o nieśmiertelności i wiecznej młodości, dlatego wykradał z Olimpu nektar ambrozję. Zdradził boskie tajemnice i uwięził władcę podziemi – Hadesa, sprawiając tym samym, że nikt na ziemi nie umierał. Naruszony porządek przywrócił dopiero Ares. Kolejnym oszustwem wobec bogów było niewłaściwe pochowanie go po śmieci. Poprosił wówczas Persefonę, by odesłała go na ziemię w celu ukarania tych, którzy nie oddali mu ostatniej posługi. Żył potem spokojnie dopóki Hermes nie przywiódł go siłą do krainy cieni. Za swe przewinienia taszczy do dziś dzień olbrzymi głaz, który za każdym razem stacza się ze szczytu.

TRISTAN I IZOLDA Ich marzeniom nie może przeszkodzić różna pozycja społeczna , zasady moralne, obyczajowe, nakazy religijne, nawet rozłączenie, oddalenie kobiety od mężczyzny. Ta miłość to potężna ludzka namiętność, której Tristan i Izolda doświadczają początkowo wbrew swej woli. Nie może się nigdy wypalić, ostatecznie spełnić, trwa wiecznie - nawet po śmierci, o czym świadczy drzewo wyrosłe na wspólnym grobie kochanków.

ZBYSZKO Z BOGDAŃCA cechuje go męstwo i odwaga, nie waha się narazić swojego życia, gdy w grę wchodzi honor lub życie bliskich mu osób. Bez wahania spieszy na ratunek uwiezionej przez Krzyżaków Danusi. Jest jej szczerze oddany, kocha także swojego stryja i traktuje go jak ojca. W każdej sytuacji zachowuje poczucie godności i honoru, nigdy nie poddając się przeciwnościom.

KIRKOR Nie może dłużej znieść nieprawości, jakich dopuszcza się król Polski, Popiel IV. Chce go zrzucić z tronu i przywrócić władzę prawowitego króla. Sam nie chce panować, chociaż byłby dobrym władcą, bo jest prawy i szlachetny. On jednak marzy o spokojnym, sielskim życiu przy boku pięknej i słodkiej żony

ROMEO i JULIA Mimo iż rodziny młodej pary od pokoleń żyli w konflikcie wygrywa ich miłość. Romeo i Julia biorą potajemnie ślub. Nie dane im jednak było wspólne życie. Romeo odnalazłszy śpiącą Julię wziął ja za zmarłą i popełnił samobójstwo. Julia przebudziwszy się na widok zmarłego kochanka również odebrała sobie życie. Rodzice młodych dopiero po tragicznych wydarzeniach zaakceptowali ich małżeństwo i pogodzili się.

SANTIAGO charakteryzował się tym, że uparcie dążył do obranego wcześniej celu. Wykazał to łowiąc marlina, gdzie również nie była obojętna jego niewiarygodna wytrwałość. Wierzył w siebie, lecz można było zauważyć, iż przez cały czas walczył ze zwątpieniem, które następowało w miarę upływu stanowczo za długich godzin zmagań z rybą.

MAŁY KSIĄŻĘ ukazuje międzyplanetarną wędrówkę małego mieszkańca planety B-612.Podróżowanie dostarcza Małemu Księciu powodów do zdziwienia i niezadowolenia. Dzięki niej poznaje, czym jest miłość, przyjaźń i śmierć. Wartości, jakim hołdują dorośli rozczarowują bohatera, który uosabia marzenia i poszukiwanie dziecka

LATARNIK-SKAWIŃSKI Był ufny, wręcz naiwny, co często go gubiło. Jednak nadal wierzył, że ludzie w głębi duszy są prawi i uczciwi. Cały czas szukał prawdziwego domu, lecz mimo, że był człowiekiem pracowitym, uczciwym, odważnym, szlachetnym i pełnym honoru, nie udawało mu się go znaleźć. Ale mimo niepowodzeń cały czas wierzył, że w końcu uda mu się znaleźć szczęście.

ODYSEUSZ Nigdy nie opuszczały go: pomysłowość, przebiegłość, odwaga i honor, dzięki którym wielokrotnie ratował życie swoim towarzyszom i swoje. Nie zawahał się, gdy wezwano go do uczestnictwa w wojnie przeciw Troi i wytrwał pod jej murami dziesięć lat. W drodze do domu przezwyciężył wiele przeszkód i niebezpieczeństw. Pokonał cyklopa Polifema, czary boginki Kirke i przy pomocy Ateny powrócił do swego rodzinnego kraju, wbrew klątwie Polifema i chęci zemsty Posejdona. Dzięki męstwu i roztropności przeprowadził swój statek koło wyspy syren i pokonał zalotników swojej żony. Odyseuszowi, mimo iż uchodził za twardego jak skała męża i woja, nie obce były uczucia wierności, miłości i wrażliwości. Mimo wielu pokus, pozostał wierny i kochający Penelopę. Z wielkim rozrzewnieniem witał się z Itaką, synem Telemachem, a nawet uronił łzy nad konającym psem, którego chował od szczeniaka.

BERNARD ZYGIER wierzył w Polskę i nie poddał się procesowi rusyfikacji.

DOKTOR RIEUX pomagał ludziom wierzył że ich wyleczy nikogo nie skreślał. Rozumiał potrzeby ludzi chorych

BARBAR NIECHCIC z sagi rodzinnej „Noce i dnie” Marii Dąbrowskiej. Ona również tęskniła za miłością romantyczną, którą została obdarzona w czasach młodości przez Józef Toliboskiego i do końca życia nie zapomniała o tym. Pielęgnowała to uczucie i podsycała je w sobie. Tak naprawdę cały czas marzyła o dawnym ukochanym. Nie doceniała tego co ma.

ADAM I EWA są symbolem marzeń człowieka o pełnej niezależności, wolności, nieśmiertelności oraz decydowaniu o tym, co dobre, a co złe. Mimo iż mieli w Edenie wszystko, czego pragnęli, ograniczał ich zakaz zrywania owoców z drzewa poznania dobrego i złego. Złamali go, za co zostali skazani na trudy ziemskiej egzystencji. Ludzie od tamtej pory marzą o powrocie do „bożego ogrodu”, szczęśliwym życiu bez trosk, chorób i śmierci

DON KICHOT Miguel de Cervantes bohaterem swojej powieści czyni prostodusznego szlachcica z Manczy, który po lekturze ksiąg o błędnych rycerzach walczących z olbrzymami i potworami w obronie pokrzywdzonych, postanawia wyruszyć w świat, aby poszukiwać rycerskich przygód i walczyć z wszelkim złem. Uznaje, że dla własnej sławy i dobra kraju konieczne jest, aby został błędnym rycerzem, czyli naprawiał krzywdy całego świata, narażał się na niebezpieczeństwo i zdobył wieczną sławę. Mimo swego cudacznego wyglądu, budzącego u ludzi śmiech, z przekonaniem wypełniał swą misję. Widząc na polu wiatraki, wziął je za potworne olbrzymy i postanowił, nie słuchając perswazji swego giermka – Sanczo Pansy – stoczyć z nimi nierówną walkę. Ta scena nabrała wartości symbolu, a sam Don Kichot stał się autentycznym mitem literackim, uosobieniem naiwności i marzycielstwa.

BALLADYNA zabiła siostrę – dla pieniędzy, gdyż tak naprawdę nie kochała Kirkora, a zależało jej tylko na władzy i bogactwie. W dodatku wyrzekła się ubogiej matki, ponieważ złe pochodzenie mogło jej przeszkadzać w dalszej karierze. Dążyła do spełnienia swoich celów nie zważając na nic. Jej własne marzenia ją zabiły.

KIRKOR jest wielkim panem - hrabią. Nie może dłużej znieść nieprawości, jakich dopuszcza się król Polski, Popiel IV. Chce go zrzucić z tronu i przywrócić władzę prawowitego króla. Sam nie chce panować, chociaż byłby dobrym władcą, bo jest prawy i szlachetny. On jednak marzy o spokojnym, sielskim życiu przy boku pięknej i słodkiej żony .

JULIAN OCHOCKI idealista naukowy nic oprócz nauki się dla niego nie liczyło

STANISŁAW WOKULSKI idealista miłości niestety spotkała go miłość niespełniona, tragiczna

IGNACY RZECKI idealista polityczny wierzył że Polska odzyska niepodległość

MARCIN BOROWICZ bardziej niż na własnym języku i tradycji zależało mu na nauce samej w sobie. Jednak kółko wywiera na niego spory wpływ i przesycony tą ideologią wybiera się bohater do rosyjskiego teatru. Spotyka się to z zainteresowaniem władz szkoły, ale i dezaprobatą kolegów z klasy. Marcin wydaje się jednak tego nie dostrzegać, co może być dowodem jego łatwowierności. Borowicz wspomina opowieści Nogi z którym kiedyś wybierał się na polowania i w końcu dostrzega popełniony przez siebie błąd. Niedługo później, wraz z kolegami zakłada koło młodzieży patriotycznej podczas to którego zebrań, czytają polską literaturą oraz uczą się prawdziwej historii swego kraju.