Tadeusz Borowski był jedną z osób, które w młodym wieku musiały zmagać się z cierpieniami związanymi z II wojną światową. Swoje przeżycia wojenne opisywał w utworach, które pokazywały realia życia podczas okupacji w Warszawie. Jednym z takich utworów jest opowiadanie tytułowe zbioru „Pożegnanie Marii”.

Tytuł utworu jest związany z fabułą opowiadania. Borowski przedstawia historię dwójki młodych ludzi zakochanych w sobie. Niestety któregoś dnia Maria – ukochana głównego bohatera Tadeusza – zostaje złapana podczas tzw. „łapanki”. Scena jest opisana w taki sposób, że czytelnik niemalże czuje ból obojga młodych ludzi. Tytuł jak i sama fabuła nawiązuje do tego, że wojna rozdzielała wiele osób. Nie tylko tych zakochanych, ale i całe rodziny, przyjaciół. Pokazuje bezlitosne realia okupowanego kraju. Potwierdza to, że wojna składa się z samych cierpień, bólu, strachu i bezradności. Samego ‘pożegnania’ z ukochaną Marią chyba nie można nazwać prawdziwym pożegnaniem. Raczej przymusowym rozstaniem, które nie dało możliwości powiedzenia chociaż słowa. Ograniczyło się na rozpaczliwych gestach, szoku i bezradności. Taka właśnie była wojna: nieprzewidywalna, raniąca ludzi. Dla młodego człowieka była czymś niepojętym, czymś co przekreśla szanse na normalną przyszłość. Młodzi ludzie mieli świadomość tego, że z każdym następnym dniem mogą spotkać się ze śmiercią, ale chęć życia to przewyższała. Nie byli gotowi na odejście. Taka była Maria jako delikatna, wrażliwa kobieta. Przepełniała ją miłość i dobroć. Dlatego odnosi się wrażenie, że jest ona symbolem nadziei, mądrości. Maria wydaje się być uosobieniem poezji. Dla głównego bohatera Tadeusza, ta kobieta jest sensem życia. Daje mu nadzieję i miłość. Gdy ją traci, jego życie staje się pozbawione piękna, które również symbolizowała jego ukochana.

Cały utwór jest nawiązaniem do prawdziwego życia Borowskiego. Fabuła jest niemal autentyczna, poza kilkoma szczegółami, co nadaje tekstowi charakter biograficzny. Podsumowując, tytuł opowiadania interpretuje się dosłownie jako rozstanie z miłością, nadzieją i pięknem (czego symbolem była Maria). Pokazuje on bezradność i cierpienie powodowane wojną.