Tytułową bohaterkę tragedii poznajemy w czasie rozmowy, jaką prowadzi z siostrą. Dialog ten bardzo wyraźnie ukazuje kontrastowe charaktery dziewcząt. Moda bratanica władcy Teb postanawia sama pochowa ciało zmarłego brata, Polinika, pozostawione sepom na pożarcie. Królewski rozkaz, zakazujący pochówku zwłok zdrajcy, wydaje jej się nieludzki i okrutny. W przeciwieństwie do bezradnej i trwożliwej Ismeny, Antygona odważnie i samotnie występuje przeciwko prawu państwowemu oraz majestatowi władzy. Czyni to w imię religii i ochrony czci zmarłego. Jednym z najważniejszych zagadnień moralnych w dramacie jest kwestia sprawiedliwości i konfliktu między dwiema władzami, uznawanymi przez Greków za pierwszoplanowe - władzą państwową, reprezentowaną przez króla,a prawem boskim. Czy prawo zmarłych do pochówku stoi wyżej od władzy ustawowej, którą uosabia król Teb? Czy Antygona sprzeciwi się woli Kreona? Antygona jawi się nam jako prawdziwa buntowniczka, kobieta niezwykle odważna, śmiała i pełna męstwa, która nie zważając na ewentualną karę broni prawa do pochowania zmarłego brata, Polinika. przypomina nam swym samotnym i indywidualistycznym działaniem szlachetnych i dzielnych bohaterów romantycznych, walczących o wolnośc przeciwko tyranii i despotyzmowi. Nie okazuje przerażenia, sama potwierdza fakt,że wiedziała o rozkazie Kreona. Śmierc poczytuje sobie wręcz honor i zaszczyt,a nie ujmę.