“Polityka inwestycyjna (funkcje i zadania, środki i instrumenty tej polityki, kwestie wyboru projektów inwestycyjnych)”

W polityce inwestycyjnej istotny jest wybór projektów zasługujących na poparcie ze strony organów publicznych. Podstawą jest oczywiście rachunek ekonomicznej efektywności inwestycji dla poszczególnych projektów lub ich wariantów. Ocena projektów inwestycyjnych i ich selekcja należą do szczególnie trudnych zadań obciążających zresztą także banki finansujące inwestycje przed podjęciem decyzji o ich kredytowaniu. Problematyka ta ma dziś bogatą literaturę. Istotne znaczenie ma przygotowanie projektów inwestycyjnych (przed ich oceną). Jako przykład przedstawimy tu pokrótce elementy postępowania obejmującego opracowywanie projektów i ich ocenę zalecanego przez Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju Przemysłowego (UNIDO) W postępowaniu tym uwzględnia się następujące fazy inwestycji przemysłowych:

• negocjacje i zawieranie umów
• budowa obiektu
• szkolenie kadr i oddawanie obiektu do eksploatacji. Fazy te muszą być skoordynowane w celu zachowania projektowanego harmonogramu realizacji. Punktem wyjścia prac projektowych jest analiza rynku i zdolności produkcyjnych zakładów produkujących dany produkt w kraju a także ocena wielkości ewentualnego importu i eksportu. Informacje te sporządzone przez wyspecjalizowane agencje muszą być kompleksowe. Na ich podstawie powinno się opracować prognozy rynkowe na 10 lat dotyczące danego produkt. W badaniu poziomu tzw. konsumpcji krajowej wykorzystuj się formułę: C=P+(I-E)+S0-Sc) C – konsumpcja, P – produkcja, I – import, E – eksport, S0 – zapasy początkowe, Sc – zapasy końcowe Następnie opracowuje się system prognoz:
• prognozy popytu potencjalnego oparte na różnych technikach (eksploatacji, trendów, badań poziomu konsumpcji, współczynników konsumpcji itp.)
• prognozy sprzedaży i marketingu
• prognozy postępu technicznego Na tej podstawie przystępuje się do opracowania (według różnych wariantów rozwiązań technologicznych) programu produkcji. W programie tym powinno się ustalić m.in.: rozmiary produkcji i strukturę asortymentową, proporcje eksploatacyjne poszczególnych linii technologicznych, wielkość zapotrzebowania na materiały, koszty, fundusz czasu pracy itp. Przy określaniu zdolności produkcyjnych ważne jest ustalenie relacji między wielkością nakładów inwestycyjnych na jednostkę przyrostu produkcji a zdolnościami produkcyjnymi. Istotnym zagadnieniem jest lokalizacja inwestycji. Uwzględnia się m.in. koszt terenu, zainwestowanie infrastrukturalne, koszty inwestycyjne i koszty eksploatacji. W toku sporządzania oceny finansowej i ekonomicznej oblicza się m.in. następujące wskaźniki: wartość zaktualizowaną netto, wewnętrzną stopę zwrotu, okres zwrotu, próg rentowności oraz wynikowy kurs waluty zagranicznej (oddzielnie dla każdego roku) różnicy między wpływami i wydatkami pieniężnymi przez cały okres istnienia obiektu inwestycyjnego.