Jacek Soplica jest głównym bohaterem polskiej epopei narodowej „pan tadeusz”. Mickiewicz tworząc tę postać wykreował ją na bohatera romantycznego, którego cechy widoczne są w trakcie trwania całej fabuły. -Samotność (bohater z nikim nie pozostaje w bliższych relacjach, samotnie przeżywa miłość do Ewy, rozpacz po jej stracie ,decydując się na zmianę nazwiska i trybu życia, świadomie izoluje się od rodziny) -Cierpienie (wynika ono z nieszczęśliwej miłości, zamordowania stolnika, małżeńskich niepowodzeń, popadnięcia w nałóg pijaństwa, pokrzyżowania planów zorganizowania powstania, świadomej decyzji o nie wyjawianiu o sobie prawdy Tadeuszowi) -nieszczęśliwa miłość (do Ewy Horeszkówny, na małżeństwo nie zgodził się stolnik, po za tym istniała różnica majątkowa) -podleganie gwałtownym namiętnościom i patrzenie na świat przez pryzmat emocji(uczucia decydują zarówno o pozytywnych jak i negatywnych czynach bohatera, miłość do Ewy sprawia że opiekuję się Zosią, pycha i nienawiść doprowadzają do zabójstwa Stolnika, a miłość do ojczyzny pozwala mu zostać prawdziwym bohaterem) -patriotyzm(obecny po przemianie wewnętrznej; wiąże się z chęcią odpokutowania za popełnione grzechy) -metamorfoza(Jacek Soplica z porywczego, gwałtownego, kierującego się pychą i egoizmem człowieka zmienia sie w osobę działającą na rzecz innych, w tym dla dobra ojczyzny, wyrazem tej przemiany jest przyjęcie innego nazwiska i wstąpienie do klasztoru) -tragizm(bohater nie zaznał szczęścia przy boku ukochanej, a cel któremu poświęcił prawie całe swoje życie nie został osiągnięty - plany powstania pokrzyżował Gerwazy) -tajemniczość(w Soplicowie nikt nie wie o prawdziwej tożsamości bohatera i niewiele też wiadomo o prowadzonej przez niego działalności, prawda zostaje odkryta dopiero podczas mowy rehabilitacyjnej)