Przyjmuje się współcześnie, że terroryzm posiada własną strategię i taktykę działania. Sporo temu zagadnieniu poświęcił G. Bouthoul. Stwierdził on, iż terroryzm charakteryzuje podejmowanie przez małe lub bardzo małe grupy działań, które nie ograniczają się tylko do atakowania rozpoznanych wrogów, ale także uderzają często w niewinnych ludzi, po to, by wywołać strach i poczucie niebezpieczeństwa – niepokoju publicznego. Następuje tu manipulowanie strachem jako elementem strategii w taki sposób, by inne podmioty podejmowały określone działania, oczekiwane przez terrorystów. Zdaniem M. Crenschaw Hutchinson, strategia terroryzmu oparta jest nadoborze starannie wyselekcjonowanej, reprezentatywnej i symbolicznej ofiary, która winna być zabita lub ranna. Jako że taka strategia oceniona może być tylko z punktu widzenia osób ją stosujących (zamiar terrorystyczny),uzasadnione jest nazywanie jej strategią pośrednią (cel działania – strategia – nie jest tożsamy wybranej ofierze, formie przestępczej działalności) . 2.1 Werbowanie i szkolenie We współczesnym świecie nieco mniej realna wydaje się groźba konfliktu na skalę globalną, konfliktu o charakterze międzypaństwowym. Nie oznacza to jednak, wbrew oczekiwaniom niektórych badaczy, „końca historii”. Zmiana w charakterze konfliktów istniejących na świecie doty¬czy przede wszystkim ich skali – żyjemy w świecie konfliktów asyme¬trycznych, w których coraz częściej jedną ze stron jest podmiot niepańst¬wowy. Organizacje niepaństwowe nie posiadają wszystkich atutów siłowych kojarzonych z atrybutami państwa: zorganizowanej armii, sil policyjnych i całego aparatu przymusu, za pomocą którego państwa re¬alizują swoje kompetencje wewnętrzne i zewnętrzne. Organizacje terrorystyczne prowadzące walkę z podmiotami państ¬wowymi mają jednak po swojej stronie kilka atutów, które sprawiają, że pomimo braku narzędzi współmiernych do państwowych są w stanie stać się poważnym zagrożeniem dla stabilności państwa. Do atutów tych należą między innymi determinacja i bezwzględne oddanie „sprawie”, prezentowane przez wykonawców zamachów terrorystycznych. Cał¬kowite poświęcenie się jednej idei i gotowość podjęcia działań o dowolnym charakterze w imię realizacji postawionych przez przywódców celów stanowią zasób, którego zrównoważenie jest bardzo trudne. Aby osiągnąć taki stan przygotowania psychicznego swoich członków, organizacje terrorystyczne posługują się różnymi metodami i argumenta¬mi: od społecznych (terroryzm lewacki i skrajnie prawicowy), przez polity¬czne (terroryzm Basków czy palestyński), do religijnych (terroryzm islamistyczny). Na indoktrynację i manipulację szczególnie podatni muszą być wykonawcy zamachów terrorystycznych, zwłaszcza samobójczych. Dlatego wśród rekrutów bardzo często znajdują się dzieci .