Współczesne organizacje funkcjonują w warunkach nieustannie zmieniającego się otoczenia, które charakteryzują się silną konkurencją- rosnące wymagania konkurentów wobec wysokiej jakości produktów i usług, zmienność prawnych, społecznych i politycznych uwarunkować, szybkie wprowadzenie innowacji oraz zmiany w systemach wartości społecznej. Przetrwanie i rozwój organizacji nie zależy wyłącznie od realizacji trafnej strategii rynkowej, funkcjonowania właściwej struktury organizacyjnej, czy istnienia proefektywnościowej motywacji i kompetentnej kadry kierowniczej. Efektywność i sukces rynkowy organizacji tkwi także w zasobach niematerialnych, będących niepowtarzalnymi atutami przedsiębiorstwa. Zasoby te są trudnym materiałem do podrobienia przez konkurentów danej jednostki organizacyjnej. Wśród wielu różnych niematerialnych zasobów organizacji, trudnych do naśladowania, będących wyznacznikiem sukcesu współczesnego zarządzania organizacją, należy wymienić kulturę organizacyjną. Moim zdaniem kultura organizacyjna, jest „osobowością” danego przedsiębiorstwa. Przejawia się ona w zachowaniach i postawach jednostek, jednak jej właściwości takie jak styl, charakter, specyfika funkcjonowania, nie są widoczne na pierwszy rzut oka. Pewna część kultury organizacyjnej uwidacznia się w estetyce wnętrz, organizacji biur, wyposażeniu, jednak to co się dzieje „wewnątrz pracowników” bywa często niedostrzegane. Kultura organizacji to zespół różnych norm, wartości, zachowań, uznawanych za pozytywne i sprzyjające sukcesowi organizacji. Na kulturę organizacji mają wpływ: • czynniki zewnętrzne, czyli kultura narodowa, jako zbiór kultur danego regionu a także lokalne systemy wartości, • czynniki wewnętrzne, czyli cel działalności danej organizacji - np. maksymalizacja zysku, maksymalizacja wartości rynkowej akcji przedsiębiorstwa; branża, w której firma funkcjonuje - pozycja firmy na rynku, sytuacja ekonomiczna na rynku; pracownicy (jednej narodowości czy wielu, wiek pracowników, ich kwalifikacje); struktura organizacji (zdecentralizowana czy scentralizowana); menedżerowie i ich wpływ na proces podejmowania decyzji w firmie - budują założenia kultury organizacyjnej,

Siła kultury organizacyjnej zależy od tego, jak wielu pracowników akceptuje wartości, które dominują w firmie, jak bardzo z nimi się identyfikują, jak bardzo widoczne jest to, co jest pożądane lub zabronione. W każdej organizacji o silnej kulturze organizacyjnej, większość pracowników podporządkowuje się wzorcom panującym w firmie- normy i wartości są znane i co najważniejsze przestrzegane. Pracownicy doskonale są poinformowani o tym co jest pożądane, a co zakazane. Wiedzą jak mają się zachować w poszczególnych sytuacjach, są przekonani o słuszności obowiązujących norm. Silna kultura organizacyjna wpływa także na psychikę pracowników- poczucie pewności, bezpieczeństwa, wyższej samoocenie, uznaniu i akceptacji ze strony innych. Plusami silnej kultury organizacyjnej jest również duma zawodowa i prestiż. 
Kultura organizacyjna obecnie postrzegana jest jako trwały składnik organizacji, będący jednym z ważniejszych czynników mający wpływ  na sukces firmy. Stanowi ona źródło bezcennych informacji, niezbędnych zarówno do budowania przewagi konkurencyjnej na rynku, jak również doskonalenia w przedsiębiorstwie różnych funkcji zarządzania. W sferze działań współczesnych organizacji pozostaje utworzenie proefektywnościowej kultury organizacyjnej, która wspomaga i wspiera efektywność przedsiębiorstwa. Wzrost efektów działalności organizacji o takiej kulturze jest pochodną dużej motywacji pracowników do pracy. W celu zwiększenia zaangażowania personelu do wykonywania działań nie jest konieczne stosowanie wyspecjalizowanych instrumentów motywacyjnych.
Pod wpływem oddziaływania kultury organizacyjnej pozostają nie tylko efekty przedsiębiorstwa, lecz również wewnętrzne funkcjonowanie firmy. Kultura organizacyjna może także pełnić funkcje spoiwa, które integruje uczestników danej organizacji oraz stwarza poczucie bezpieczeństwa i stabilności. Organizacja o proefektywnościowej kulturze funkcjonuje i rozwija się jako zintegrowana całość. Kultura organizacyjna będąca czynnikiem integrującym ludzi w przedsiębiorstwie, staje się wyznacznikiem osiągnięcia strategicznych celów firmy. Pracownicy, współpracując razem podczas wykonywania zleconych im zadań w firmie, mają możliwość zdobywania nowej wiedzy oraz poszerzania horyzontów. Przekazując pracownikom wiedzę, kultura organizacyjna wspomaga proces rozwoju i upowszechniania wiedzy w organizacji, będący elementem zarządzania wiedzą w organizacji, stanowi podstawę współczesnego zarządzania zasobami ludzkimi. Badając i analizując kulturę organizacyjną firma jest w stanie uzyskać dane, na podstawie, których będzie mogła doskonalić proces zarządzania kadrami i budować racjonalną politykę personalną. Oferowany przez kulturę wspólny język pozwala organizacji kontrolować oraz korygować zachowania pracowników. Kultura organizacyjna stanowi instrument rozwoju zachowań, niezbędnych do realizacji ustalonych celów przedsiębiorstwa. Posiada więc wpływ na potencjał społeczny organizacji
Kultura organizacyjna stanowi dla przedsiębiorstwa źródło przewagi konkurencyjnej, jest szansą na rozwój oraz poprawę wyników finansowych. Przyciąga pracowników do organizacji i stanowi trzon dla jej tożsamości. 

Literatura:

1. Sikorski Cz., Kultura organizacyjna, C.H. Beck, Warszawa 2006
2. Zbiegień-Maciąg L., Kultura w organizacji. Identyfikacja kultur znanych firm - PWN, Warszawa 2008