Podmiotem lirycznym w wierszu jest obserwator, którym najprawdopodobniej jest autor. Jest on bardzo mądry, co wynikać może z jego życiowego doświadczenia.

Podmiot liryczny zwraca się do wszystkich ludzi prostym, zrozumiałym językiem, aby poprzez jasność treści zmusić nas do refleksji. Budowa wiersza jest przemyślana, ponieważ autor dzieli wiersz czterozwrotkowy tak, że pierwsze dwie zwrotki mówią o wizji autora, następna jest nawiązaniem do “Apokalipsy” św. Jana, a ostatnia potwierdza racje poety o końcu świata. Utwór poetycki przedstawia wizję końca świata jako codzienne życie zwykłych ludzi. Świat przedstawiony przez Czesława Miłosza jest dobry i wspaniały. Potwierdzeniem tego są zwierzęta przedstawione w wierszu, dające nam poczucie bezpieczeństwa i sielskości. Poeta w ten sposób oznajmia nam, że koniec świata wiąże się z końcem życia człowieka. Człowiek nie może wiedzieć, kiedy i gdzie umrze, po prostu znika niespodziewanie , a świat nadal funkcjonuje. w trzeciej zwrotce pojawia się nawiązanie do “Apokalipsy”. Autor pisze o ludziach, którzy inaczej wyobrażali sobie koniec świata. Są zawiedzeni i rozczarowani, bowiem myśleli, że ziemia uniknie doszczętnemu zniszczeniu, a z nieba spadnie grad i błyskawice, tak jak przedstawia to św. Jan w “Apokalipsie”. Czesław Miłosz w trzecie zwrotce uświadamia nam,że “Apokalipsa” jest wizją metaforyczną. Jest wizją prorocką, której nie należy odbierać w sposób dosłowny. Ostatnia księga Biblii jest napisana trudnym językiem, świadczącym o wysokim poziomie autora w dziedzinie literatury. Przedstawiona jest za pomocą symboli, ma znaczenie ukryte, dlatego autor wiersza nie używa symboli, aby każdy mógł zrozumieć jego utwór poetycki. Podmiot liryczny ma na celu zmusić nas do przemyśleń , aby stać się lepszym człowiekiem. Przestroga polega na tym, że jeżeli nie staniemy się lepsi i będziemy dalej źli, to w dniu sądu ostatecznego Bóg rozliczy nas ze wszystkiego.

W ostatniej zwrotce pojawia się jedynym bohater utworu poetyckiego, którym jest staruszek. Mówi, ż “innego końca świata nie będzie”. Staruszek w wierszu pełni funkcje człowieka, który potwierdza słuszność wizji końca świata według Czesława Miłosza.

Moim zdaniem “Piosenka o końcu świata” Czesława Miłosza przedstawia rzeczywisty obraz końca naszej planety, ponieważ każdy ma swój koniec świata wtedy, kiedy umiera, a życie na ziemi z powodu śmierci człowieka nie ulega zmianie.