Najprostszą możliwą konstrukcją aparatu jest tzw. camera obscura. Jest to światłoszczelna skrzynka z otworkiem w przedniej ściance, umożliwiająca uzyskanie na tylnej ściance odwróconego obrazu przedmiotu ustawionego przed otworkiem. Dzięki postępowi otworek został zastąpiony obiektywem, który w kontrolowany sposób skupia światło na tylnej ściance aparatu, gdzie znajduje się przewijany z rolki film lub matryca z milionami elementów światłoczułych. Współczesne metody dają możliwość bardzo szybkiego fotografowania. Składa się na to niedługi proces, który przebiega we wnętrzu aparatu. Pierwszym elementem, przez który do aparatu dociera obraz jest soczewka zewnętrzna obiektywu pokryta zazwyczaj cienką warstwą antyodblaskową i pochłaniającą promieniowanie UV. Następnie soczewki korygujące, które razem z soczewką zewnętrzną tworzą zespół ruchomy, co umożliwia zmianę ogniskowej. W obiektywie znajduje się również wbudowana w zestaw tylnych, nieruchomych soczewek korygujących przysłona, za pomocą której można regulować ilość światła wpadającą z zewnątrz do aparatu. No i najistotniejszy - mechanizm spustowy – otwiera on przesłonę (zwaną też migawką), która normalnie jest zamknięta, dzięki czemu światło nie dociera do kliszy lub matrycy. Po naciśnięciu przycisku spustowego przesłona się otwiera na ściśle określony czas, po czym ponownie się zamyka, dzięki czemu można precyzyjnie ustalać czas naświetlania kliszy lub matrycy. W aparatach analogowych naciśnięcie przycisku spustowego uruchamia też mechanizm przesuwania kliszy fotograficznej. Zewnętrzne elementy, które mają za zadanie ułatwić użytkowanie sprzętu to m.in. wyświetlacz parametrów pracy aparatu, pokrętło podstawowych nastawów aparatu, złącze umożliwiające przyłączenie do aparatu zewnętrznej lampy błyskowej lub mechanizmu zdalnego wyzwalania no i oczywiście wizjer, przez który można obserwować kadr – w lustrzankach jednoobiektywowych dzięki zastosowaniu pięciokątnego pryzmatu i uchylnego lustra w wizjerze obserwuje się obraz bezpośrednio z obiektywu. W aparatach kompaktowych obraz w wizjerze tworzony jest za pomocą dodatkowego zestawu małych soczewek i nie odpowiada on dokładnie temu, co zarejestruje aparat, zwłaszcza przy zbliżeniach. Ponadto współczesne aparaty mają zazwyczaj wbudowaną na stałe lampę błyskową, światłomierz, dalmierz, mechanizm autofocusu (automatycznego ostrzenia obrazu) i mechanizm stabilizacji obrazu (zapobiegający powstawaniu zdjęć tzw. poruszonych). Aparaty cyfrowe mają wbudowaną matrycę światłoczułą, procesor obrazu, pamięć stałą, wymienną kartę pamięci i umieszczony zazwyczaj na tylnej ściance kolorowy ekran ciekłokrystaliczny, na którym można obserwować obraz z matrycy, zanim zostanie zapamiętany, lub oglądać miniatury wcześniej wykonanych zdjęć.