Adam Mickiewicz. Urodził się 24 grudnia 1798 roku w Zaosiu koło Nowogródka, a w roku 1801 rodzina Mickiewiczów przeniosła się do Nowogródka, gdzie w latach 1807-1815 poeta uczęszczał do szkoły prowadzonej przez dominikanów. W latach 1815-19 Mickiewicz studiuje na wydziale filologicznym Uniwersytetu Wileńskiego, pod kierunkiem takich znakomitych profesorów jak Joachim Lelewel, czy Jędrzej Śniadecki W 1820 roku powstało tajne Towarzystwo Filaretów założone przez Tomasza Zana.. W tym okresie napisał dwa wiersze programowe “Oda do młodości”, “Pieśń filaretów”, W 1819 roku Mickiewicz musiał objąć stanowisko nauczyciela w szkole kowieńskiej. W tym okresie zmarła mu matka oraz wyszła za mąż jego ukochana stało się to początkiem dramatu Mickiewicza. W 1822 roku wydaje “Ballady i romanse”. W tym samym tomiku poetyckim znajduje się rozprawa “O poezji romantycznej”. Rok ukazania się tego tomiku uznany został za moment “przełomu romantycznego” w Polsce i za początek polskiego romantyzmu. W balladach można dostrzec trzy podstawowe składniki romantyzmu: ludowość, naturę i historię. Kolejnym tomikiem była “Grażyna, “Dziady” cz. II i IV, nazywane inaczej “Dziadami” wileńsko-kowieńskimi. Ta część “Dziadów” powstała w okresie pobytu Mickiewicza w Kownie. Utwór związany jest bardzo mocno z przeżyciami poety w Kownie (śmierć matki). W 1823 roku władze policyjne trafiły na ślad tajnych organizacji młodzieżowych, działających nie tylko w Wilnie, ale także w innych miastach Litwy. Po patriotycznych wystąpieniach 3 majowych na uniwersytecie uwięziono Mickiewicza, a następnie zesłano go do Petersburga. Wkrótce został zmuszony do opuszczenia stolicy i zesłano go do Odessy. W międzyczasie Mickiewicz odbył wyprawę na Krym, rezultatem której były Sonety Krymskie wydane w 1826 roku w Moskwie. W tomiku (pt. “Sonety”) znajdowały się również sonety związane z życiem w Odessie. Wielką rolę odgrywają opisy przyrody i wysuwają się one na plan pierwszy W końcu 1825 roku Mickiewicz opuścił Odessę (był zmuszony) i wybrał Moskwę, gdzie miał już zapewnioną posadę w kancelarii generał-gubernatora. Przybył do Moskwy w dwa dni po wybuchu powstania dekabrystów w Petersburgu. Klęskę przyjaciół rewolucjonistów przeżył bardzo głęboko (“Do przyjaciół Moskali”). Klęska ta przekonała poetę o sile caratu co znalazło odbicie w “Konradzie Wallenrodzie”. “Konrad Wallenrod” ukazał się w roku 1828 po wielu kłopotach z cenzurą. Po wyjeździe z Rosji Mickiewicz udał się do Niemiec, gdzie w Berlinie powitała go liczna kolonia polska. Następnie zwiedził Drezno, Pragę czeską, odwiedził Goethego, Weimar, Włochy (przez Alpy). Pobyt we Włoszech był dla Mickiewicza okresem względnego spokoju, a nawet radości. W grudniu 1830 roku doszła do poety wiadomość o wybuchu powstania listopadowego w Polsce, którą Mickiewicz bardzo przeżył. W końcu grudnia był zdecydowany wyjechać do Polski by wziąć udział w powstaniu, jednak wypadki w Bolonii w lutym 1831 roku pokrzyżowały te plany. We wrześniu 1855 roku, podczas wojny krymskiej, wyjechał do Konstantynopola, aby tworzyć oddziały polskie (Legion Polski) Zmarł nagle podczas epidemii cholery (prawdopodobnie na tę chorobę, choć ostatnio coraz częściej mówi się, że mógł zostać otruty arszenikiem lub doznać wylewu krwi do mózgu). Pochowany w tymczasowym grobie w Istambule. Następnie ciało Mickiewicza zostało przewiezione do Paryża i w 1855 pochowane na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency, a w roku 1890 przeniesione na Wawel, co dało sposobność do manifestacji patriotycznej.

1798 – narodziny w Zaosiu k. Nowogródka 1815 – studia na Uniwersytecie Wileńskim I. Okres wileńsko – kowieński 1816 – 1819 – studia w Wilnie 1819 – 1823 – praca w szkole w Kownie 1820 – Oda do młodości 1822 – Ballady i romanse 1823 – Grażyna 1823 – Dziady. Część II i IV II. Okres rosyjski 1823 – proces filomatów, uwięzienie w Wilnie, zsyłka w głąb Rosji 1826 – Sonety krymskie 1828 – Konrad Wallenrod III. Okres „drezdeński” 1829 – wyjazd z Rosji do Europy 1830 – Drezno, wyjazd do Paryża 1831 – Reduta Ordona 1832 – Dziady. Część III IV. Okres paryski 1832 – Księgi narodu polskiego i Księgi pielgrzymstwa polskiego 1834 – Pan Tadeusz 1834 – ślub z Celiną Szymanowską 1839/40 – Liryki lozańskie (Szwajcaria) 1840 – objęcie katedry lit. słowiańskich w College de France (Paryż) 1848 – Skład zasad 1848 – próba stworzenia Legionu Polskiego we Włoszech 1849 - twórczość publicystyczna w Trybunie Ludów 1855 – wyprawa do Turcji (wojna krymska) 26 listopada 1855 – śmierć w Konstantynopolu