Biblia, Pismo Święte to zbiór ksiąg, spisanych pierwotnie po hebrajsku, aramejsku i grecku, uznawanych przez żydów i chrześcijan za natchnione przez Boga. Biblia i poszczególne jej części posiadają odmienne znaczenie religijne dla różnych wyznań. Na chrześcijańską Biblię składają się Stary Testament i Nowy Testament. Biblia powstawała przez wiele setek lat, a jej poszczególne księgi były spisywane przez różnych autorów. Ta niejednolitość dzieła uwidacznia się w odmienności stylu. Bogactwo gatunków literackich pozwala lepiej ująć skomplikowaną relację człowiek - Bóg. Znajdziemy tam miedzy innymi psalmy, przypowieści, a także pieśni i poematy. Jednak poza tym znaczeniem religijnym ważna jest warstwa literacka. Za dziejami plemion izraelickich i historią narodu wybranego kryją się ponadczasowe i uniwersalne prawdy. Znajdziemy tam miedzy innymi zbiór nakazów regulujący życie społeczne – Dekalog.. Jest on uniwersalnym, ogólnoludzkim kodeksem moralnym, który nie należy rozpatrywać tylko w kontekście religijnym. Biblia jest prawdziwą sztuką, w której zawarte są ponadczasowe treści, wiecznie żywe, do których wciąż nawiązywali poeci i pisarze różnych epok. Trzeba jeszcze podkreślić, Biblia w pierwszym rzędzie jest opowieścią o człowieku, a więc tym samym o złożoności ludzkiej natury. To decyduje o jej uniwersalności. Upływający czas tylko jeszcze bardziej wydobył te fundamentalne prawdy. Widzimy tam opowieść o życiu, licznych namiętnościach i dążeniach. Jest tam tez miejsce na opis słabości i upadku jednostki. Jedną z wartości zawartej w Biblii to miłość. Jest ona pięknie opisana w „Hymnie do Miłości” w Liście św. Pawła: „Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą…”,gdzie czytający dowiaduje się iż nawet najbogatszy, najlepszy człowiek jest nikim bez miłości i ,że miłość można poznać całkowicie dopiero jak się jej doznało. Drugą wartością jest przebaczanie. Święty Łukasz opisuje ojca, który miał dwóch synów. Młodszy syn zabrał część majątku, wyjechał i żył rozrzutnie. Gdy wszystko wydał i nie miła za co żyć postanowił wrócić do ojca i poprosić go aby mógł pracować jako jego sługa. Kiedy ojciec ujrzał wracającego syna rzucił mu się na szyje i kazał wyprawić wielką ucztę. Starszy syn powracający z pracy słysząc, ze jego młodszy brat powrócił, a ojciec z tak wielka miłością przyjął go z powrotem oburzył się. Wtedy ojciec wytłumaczył mu, że wszystko co posiada należy do niego, a teraz trzeba się radować z tego że Syn Marnotrawny powrócił. Młodszy syn złamał przymierze miłości i utracił swą godność, lecz potrafił przyznać się do błędu jaki popełnił. Jako dobry przykład do naśladowania możemy uznać również ojca, który wybaczył złe postępowanie synowi. Historia ta przekazuje jak ważne jest zerwanie ze złem i żal za swe grzechy, gdyż skrucha i poprawa są warunkami przebaczenia. Następną wartością jest cierpienie. Wzorcem osobowym jest biblijny Hiob. Hiob, mieszkaniec ziemi Us, był najbogatszym i najszlachetniejszym człowiekiem Wschodu, szczęśliwym ojcem siedmiu synów i trzech córek. Szczerze czcił Boga i ufał mu bezgranicznie. Jednakże pomimo wzorowego życia, zostaje ciężko doświadczony przez Boga. Stwórca wystawia jego wiarę na próbę. Hiob traci majątek, umierają jego dzieci, jego samego dotyka ciężka choroba – trąd. Jednak on nie poddaje się, jest na tyle silny aby walczyć dalej. Nie odwraca się od Boga, a wręcz przeciwnie stara się umocnić swoją wiarę. Jest bardzo wytrwały i pokorny. Za wierność Bogu odzyskał utracony majątek, doczekał się licznego potomstwa i był szczęśliwym do późnej starości. Ta radość życia była tym większa, że wzbogacona przeżytymi cierpieniami. Dla chrześcijanina Hiob jest uosobieniem człowieka głęboko wierzącego, o poglądach niezmiennych na sytuację, w jakiej się znalazł. Dla przeciętnego człowieka, bohater ten jest istotą, która uczy znosić upokorzenie, ubóstwo, nieszczęście, a nawet obrzydliwość swojego ciała. Inną wartością jest poświęcenie, zanikające w ówczesnym świecie, w Biblii przykładem poświęcenia jest Miłosierny Samarytanin. Tylko on jeden zlitował się nad okradzionym i ciężko pobitym przez złodziei człowiekiem. Zobaczywszy go wzruszył się bardzo. Opatrzył mu rany i zabrał ze sobą do pobliskiej gospody i opiekował się nim. Musiał jednak wyruszyć w dalszą drogę. Zapłacił więc gospodarzowi, aby pielęgnował rannego. Obiecał także, że jeśli wyda więcej pieniędzy, Samarytanin zwróci mu w drodze powrotnej. Samarytanin to uosobieniem dobroci, bezinteresowności i miłości do drugiego człowieka. Przytoczone przypowieści, postacie biblijne to niewątpliwie symbole wartości uniwersalnych, ponadczasowych. Biblia to wielkie dzieło i została ona stworzona aby naświetlić ludziom inny, świat, taki który możemy zbudować opierając się na wiedzy w niej zawartej. Biblia jest niemal elementarzem dla nas ludzi. Tak jak z innych książek uczymy się czytać, tak z Biblii powinniśmy uczyć się życia.