Doskonałym przykładem średniowiecznej ascety , jest Święty Aleksy człowiek który oddaje się całkowicie posłudze Bogu ( dobrowolnie decyduje się na umartwianie, odrzucanie wszelkich przyjemności, bogactwa jakie posiada oraz życie w skrajnej nędzy i cierpieniu). Był on wzorem do naśladowania dla ludzi żyjących w jego czasach .
Zastanawiając się co było powodem wyboru takiego życia świętego Aleksego. Na pewno uzyskanie zbawienia i osiągnięcie świętości już na ziemi. Pasma wyrzeczeń, umartwianie ciała, cierpienie z powodu mrozu i głodu przybliżały Aleksa do Boga więc i do szczęścia . Sposób życia jaki wybrał święty Aleksy (ascetyczny ) był niewątpliwie sposobem oddania czci Stwórcy, który decyduje o tym kto ujrzy Jego Królestwo. Jednym z najważniejszych celi jakie miał było udoskonalenie w sobie cnoty i pobożności. Odchodząc od rodziny, poświęcił cały swój czas na modlitwę, rozmowę z Bogiem. Dzięki temu miał stały kontakt z Panem, który czuwał nad nim. Zostawienie małżonki tuż po ślubie, bez skonsumowania związku było pierwszym krokiem do życia w wiecznej czystości cielesnej oraz duchowej. Zastanawiając się nad wyborem jakim wybrał św. Aleksy trudno jest jednoznacznie stwierdzić czy uczynił dobrze . Większość ocenia go jako dobrego i przykładnego świętego, jednak są i tacy, którzy potępiają jego sposób bycia. Wybierając taki kierunek życia , skazał na wiele cierpień swych najbliższych ( świeżo poślubiona żona , kochający rodzice ) . Ja oceniając świętego Aleksego pod względem jego celów życiowych, to był on bardzo pozytywną postacią, wręcz wzorem do naśladowania. Twierdzę tak, ponieważ bardzo widoczne jest w dzisiejszych czasach to, że ludzie zatracają właściwe cele, ideologie. Po odejściu z bogatego domu, Aleksy zabrał tyle złota i srebra ile dał radę unieść, po czym rozdał je potrzebującym. Zrobił to z własnej, nieprzymuszonej woli. Czynił to z myślą o potrzebujących, ubogich i głodujących, chciał, by zaznali oni choć trochę szczęścia. Współcześnie mało jest ludzi, którzy oddaliby swoje bogactwa na rzecz cierpiących. Każdy dąży do uzbierania jak najwięcej dóbr materialnych które, mają przynieść im szczęście. Jest ono jedynie pozorne, nie takim jakie osiągnął Aleksy, gdy rozdawał swój majątek. Serce mu się radowało na widok ucieszonych braci i sióstr, którzy od dawna nie mieli nic w ustach. Czyny św. Aleksego względem innych ludzi zasługują dziś na wielką chwałę. Po powrocie do Rzymu, Aleksy żył jako żebrak pod schodami pałacu swojego ojca, gdzie „każdy na niego pomyje lał, potępiał go ,wyśmiewał się z niego”. Jaki dziś oceniamy sens owego życia? Jedni mówią, iż było to nierozsądne. Mógł pójść do ojca i pracować jako sługa, skoro nie chciał być zamożnym człowiekiem. Inni zaś twierdzą, że przez poniżanie, cierpienie i tęsknotę za rodziną, bo choć widywał ją to nie miał bliższego kontaktu, jego wiara w Boga rosła, a droga do zbawienia stawała się coraz krótsza. Nie podlega dyskusji również to, iż święty Aleksy jest świetnym przykładem przestrzegania ewangelicznych ideałów. Aleksy zachował czystość i ignorował potrzeby ciała. Ponad to dobrowolnie wyrzekł się posiadanych dóbr i żył w ubóstwie, przez co wyraził swój stosunek do materialności. Styl życia świętego Aleksego był sprzeciwem wobec otaczających go bogatych ludzi, którzy ponad wiarę stawiali dobra materialne i sławę. Aleksy za najważniejsze uważał relacje z Panem, odwzajemnianie Mu miłości oraz realizowanie Jego ideologii. Poprzez swoje zachowanie wyraził wielką pogardę dla dóbr doczesnych. Uważał je za coś zbędnego, nie przynoszącego szczęścia wiecznego. Przez owe poglądy przeszedł wielką przemianę z bogatego rzymianina w młodego mężczyznę żebrzącego w świecie, ale poniekąd szczęśliwego. Z współczesnej perspektywy możemy ocenić jego zachowanie za słuszne. Każdy z nas powinien na pierwszym planie postawić Boga, dopiero później dobra doczesne. Można również dostrzec sporo egoizmu w postępowaniu św. Aleksego :

• odszedł od małżonki, mimo iż dopiero co ja poślubił. Postawił ją w sytuacji bez wyjścia. Kobieta musiała do końca życia być samotna , obiecując mu iż nie zwiąże się z żadnym mężczyzną.
• zostawiając resztę rodziny, Aleksy naraził ich na cierpienie, wielki ból i tęsknotę
  Św. Aleksy w ten sposób odchodząc , kierował się tylko sobą swoimi potrzebami , nie wziął pod uwagę cierpień najbliższych , bólu jaki przeżywają . Pomimo paru samolubnych zachowań , jest on postacią pozytywnie ocenianą przez współcześnie żyjących ludzi. Imponuje on niezłomnym charakterem, niepospolitą siłą woli oraz łatwością porzucenia dużego majątku na rzecz ubogich, skromnością i pobożnością. Uważam iż św. Aleksy jest wielki wzorem do naśladowania , pokazuje on nam iż bogactwo nie jest najważniejszym dobrem jakie można posiadać . Ludzie żyjący w dzisiejszych czasach bardzo często zapominają o kontakcie z Bogiem jakie przedstawia św. Aleksy , kierują się dobrami materialnymi za którymi ciągle podążają .