1.Ogólne wiadomości: tłuszcze to mieszaniny estrów wyższych kwasów karboksylowych (tłuszczowych) i glicerolu.

Ze względu na pochodzenie oraz występowanie wyróżnia się tłuszcze • naturalne-roślinne, (np. oliwa z oliwek) i zwierzęce (np. smalec) -> doświadczenie 1.; • sztuczne (np. margaryna)

Ze względu na budowę cząsteczki wyróżnia się tłuszcze: •nienasycone (np. oleje, oliwy) •nasycone (masło, smalec).

Większość tłuszczów nasyconych to substancje stałe, a tłuszczów nienasyconych – ciecze. Tłuszcze nie rozpuszczają się w wodzie, ale dobrze rozpuszczają się w rozpuszczalnikach organicznych (np. w benzynie). Same są rozpuszczalnikami niektórych składników odżywczych, np. witamin, dzięki czemu są bardziej przyswajalne przez nasz organizm. Mają gęstość mniejszą od gęstości wody.

2.Doświadczenie 1. Przy przeprowadzeniu doświadczenia, potrzebne są: odczynniki takie jak: orzechy włoskie, pestki dyni, oraz szkło i sprzęt laboratoryjnych: moździerz porcelanowy i bibuła. Po utarciu w moździerzu wskazanych odczynników i przeniesieniu miazgi pomiędzy dwie warstwy bibuły zaobserwować można plamy na niej. Jest to spowodowane tym, że owoce te zawierają tłuszcz. Zatem wspomniane wcześniej stwierdzenie, że źródłem tłuszczów są owoce roślin oleistych, jest prawidłowe.

3.Tłuszcze w organizmach ludzi i zwierząt ulegają reakcji hydrolizy, czyli rozpadu na glicerol oraz odpowiednie kwasy karboksylowe pod wpływem wody, w obecności odpowiednich enzymów.

4.Kwasy tłuszczowe ulegają dalszemu rozpadowi i utlenieniu. W wyniku czego powstają: dwutlenek węgla, woda i energia potrzebna nam do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Oprócz funkcji energetycznej pełnią także funkcję izolacyjną. Tłuszcze chronią nasz organizm przed utratą energii i wody. Są również materiałem zapasowym oraz dostarczają witamin, jednak ich nadmiar odkłada się jako tkanka tłuszczowa utrudniająca pracę narządów.

5.Doświadczenie 2. ODRÓŻNIANIE TŁUSZCZU OD SUBSTANCJI TŁUSTEJ

Aby odróżnić tłuszcz od substancji tłustej, należy przeprowadzić reakcję próby akroleinowej. Odczynniki: olej roślinny, mineralny olej silnikowy. Szkło i sprzęt laboratoryjny: 2 parownice porcelanowe, palnik gazowy, statyw, pierscień metalowy. W pierwszej parownicy umieścić po kilka kropli oleju roślinnego, w drugiej kilka kropli mineralnego oleju silnikowego. Obie parowniczki intensywnie ogrzewać w płomieniu palnika. Po pewnym czasie w parownicy zawierającej olej roślinny zacznie powstawać akroleina posiadająca nieprzyjemny, ostry zapach. Z parownicy z mineralnym olejem silnikowym nie wydzielają się par. Po obserwacji doświadczenia można wywnioskować, że olej roślinny ulega rozkładowi pod wpływem wysokiej temperatury wydzielając związek chemiczny – akroleinę. Mineralny olej silnikowy nie ulega rozkładowi.