Zgodnie z treścią dramatu „Król Edyp” człowiek, jego zamiary i jego pragnienia nie mają bezpośredniego wpływu na istotę losu. Nie da się oszukać przeznaczenia. Im intensywniejsze człowiecze działania, tym bardziej wyrazista ironia ludzkiego losu. Edyp jest przykładem człowieka silnego, walczącego z losem, lecz niemogącego go zmienić. Wyrocznia głosiła, że Edyp zabije swojego ojca i ożeni się z własną matką. Bohater, dowiedziawszy się o tej przepowiedni, ucieka od rodziców - Meropy i Polybosa. Chce uniknąć swego przeznaczenia. Rusza w drogę, tuła się po świecie, dociera to Teb, gdzie w gniewie zabija Lajosa, nie wiedząc, że morduje własnego ojca…Edyp zamierzał pokonać sfinksa, lecz w ferworze walki i gniewie uśmiercił też nieświadomie swego ojca. W zamian za oswobodzenie miasta od potwora Edyp zostaje władcą Teb.. Król w międzyczasie dowiaduje się od wyroczni dlaczego na jego państwo spadają plagi. W odpowiedzi na słowa przepowiedni, postanawia pomścić Lajosa. Edyp w swej niewiedzy wydaje wyrok na siebie. Ogłosza całemu społeczeństwu zamiar pomsty na mordercy. Bohater zaczyna rozpaczliwie krzyczeć i lamentować, gdy Kreon rzuca cień podejrzenia na jego osobę, sugerując że jest zabójcą Lajosa. Król Teb uświadamia sobie, że jest w sytuacji bez wyjścia, kiedy po rozmowie z Terezjaszem dowiaduje się, że jest mordercą własnego ojca. Przeznaczenie góruje nad rozumem i czynami człowieka. Nie można go przezwyciężyć nawet ostrym buntem. Los jest ostatecznym zwycięzcą. Ojcobójca, w świetle swej hańby przyznaje się do winy przed samym sobą i nie czekając na postanowienia sądu - sam wymierza sobie karę. Okalecza się i staje się ślepcem. Przekazuje koronę Kreonowi, gdyż w wyniku zaistniałej sytuacji jego żona-matka popełnia samobójstwo. Woła gorąco do bogów i prosi o błogosławieństwo dla swoich dzieci w obawie, że przez jego czyny mogą być nieszczęśliwi. Ślepiec prosi też Kreona o opiekę nad swymi córkami. Edyp jako władca i sędzia był sprawiedliwy. Oceniał innych obiektywnie. Nie patrzył z wyżyn władzy na problemy ludzi. Chciał im pomagać, a świadczy o tym działanie w związku z występującymi plagami Konsekwentnie wymierzał sprawiedliwość. Nawet wobec siebie postąpił tak jak z innymi, samodzielnie się okaleczając. Edyp, będąc możnym władcą królestwa stał się z czasem biednym tułaczem. Mimo ogromnych starań i chęci zmiany losu, poprzez ciąg wydarzeń „na Edypie” spełnia się przepowiednia. Potężny król okazuje się bezsilny i w konsekwencji przegrywa walkę z losem. Edyp jest literackim dowodem na to, że przeznaczenia nie da się oszukać. Człowiek jest zawsze w jego zasięgu.