Podany fragment pochodzi z powieści „Granica” autorstwa Zofii Nałkowskiej. Powstała ona w XX-leciu międzywojennym . Jest to powieść pytań o człowieka i jego granicę moralne. Opowiada losy Zenona Ziembiewicza. W podanym fragmencie głównymi bohaterami są dwa psy: Fitek i Lulu. Fitek jest psem Cecylii, który mieszka na podwórzu przy jej kamienicy. Jego wolność jest ograniczona przez przywiązanie do łańcucha. Pies jednak nie jest tego świadomy i każdorazowo 00\boleśnie przekonuje się o limitach jakie narzucili na niego ludzie. Życie Fitka jest monotonne i jałowe. Ogranicza się do leżenia przy budzie, szczekanie i wycia, które przysparzało mu tylko więcej niechęci ze strony jego właścicielki. Jedyną radosną chwilą w życiu psa są wizyty kucharki Michaliny, która przynosi mu miskę z jedzeniem. Zaspokojenie podstawowej potrzeby, jaką jest głód, daje mu prawdziwe poczucie szczęście. Fitek nie toleruje obcych, gdy tylko pojawią się w zakresie jego wzroku szczeka i warczy na nich. Nieważne czy są ludźmi czy innymi psami. Jedynym zwierzęciem jakie akceptuje Fitek jest biały szpic u imieniu Lulu. Lulu jest psem domowym. Jego właścicielką jest młodsza pani Gieracka, która nie nakłada na psa żadnych ograniczeń. Jest on wolny, może wychodzić poza teren swojego podwórka. Żyję niezależnie i swobodnie. Zabawy z Fitkiem są dla nie niego jedynie nic nie znaczącym kaprysem. Lulu, nie zważając na potrzebę kontaktu zniewolonego psa, zachowuje dystans. Ignoruje jego pragnienia. Ludzie również lekceważą sytuację w jakie znajduje się Fitek. Nie chcą spuszczać go z łańcucha, ponieważ boją się, że poczuje zbyt dużą wolność. Język jakim posługuje się autorka współgra z przedstawianymi przez nią sytuacjami. Akcentuje on monotonne życie Fitka, jego bezbarwność i jałowość. Występują tu też realistyczne opisy postaci i zjawisk, które oddziałują na wyobraźnie czytelnika. Zastosowanie znacznej ilości wyliczeń podkreśla mechaniczność wykonywanych przez psa czynności. Użycie porównań uwydatnia kontrast pomiędzy sytuacją psów. Podana Scena znajduję się w początkowej części utworu. Zapowiada tym samym jeden z problemów ukazanych w „granicy”. Ukazanie sytuacji dwóch psów jest metaforycznym opisem społeczeństwa. Fitek symbolizuje biedotę, która nie może przekroczyć granic wykreślonej przez innych ludzi. Jego ludzkim odpowiednikiem jest na przykład postać Justyny Bogutówny, kochanki Zenona, która pochodzi z ubogiej rodziny. Łańcuch jest symbolem zniewolenia, natomiast Lulu ludzi wolnych, którzy nie podporządkowują swojego życia ograniczeniom. Cała powieść pokazuje, że bohaterowie uwikłani są w wiele społecznych ograniczeń, a przekroczenie granicy nie jest możliwe. „Granica” kreuje pogląd według którego los jednostki jest zdeterminowany przez rolę jaką pełni w społeczeństwie. Istnieją ograniczenia, których nie da się przełamać i ludzie muszą to zaakceptować. Nałkowska pokazuje, że świat zwierząt jest metaforą stosunków międzyludzkich, a granice występujące między dwoma psami są odzwierciedleniem granic, które wykreowane zostały pomiędzy bohaterami powieści. Istnieje związek świat zwierzęcego z ludzkim.