Społeczeństwo obywatelskie jest nieodzownym elementem funkcjonowania każdego państwa, w którym mamy do czynienia z demokratycznym ustrojem. Podstawą, którego jest założenie, że władza pochodzi od ludu, w związku z tym to społeczeństwo powinno mieć udział i wpływ na władzę w kraju. Polskie społeczeństwo obywatelskie jest młode pod względem tradycji. Co prawda w czasach komunistycznych wywiązywały się inicjatywy obywatelskie, jednak zdecydowana większość spośród nich była jedynie wyrazem buntu. Można śmiało stwierdzić, że polskie społeczeństwo kształtowało się wraz z przemianami politycznymi.

Spójrzmy na społeczeństwo obywatelskie przez pryzmat działu w życiu politycznym. Bezsprzecznie nie jest on zadowalający. Zaangażowanie w bezpośrednie formy sprawowania władzy tzn. wybory są bardzo niewielkie. Świadczą o tym m.in. niskie frekwencje wyborcze, tak w wyborach samorządowych, jak i lokalnych oraz referendach. Ponadto możemy dostrzec mierne zainteresowanie życiem społeczeństwa lokalnego. Masowo odbywają się migracje do dużych miast, najczęściej w poszukiwaniu pracy; przez co obywatele nie odczuwają żadnego mentalnego związku z miejscem, w którym mieszkają.

Polskie społeczeństwo bezdyskusyjnie potrzebuje zjednoczenia i wyraża chęć uczestniczenia w życiu politycznym tylko wtedy, gdy każdy widzi realny skutek swych działań. Mimo jego braku w ostatnim czasie powstały ruchy społeczne, Przeciwną reakcję do wyżej wymienionej ingerencji w świat polityki wywołują problemy społeczne i socjalne. W naszym kraju jest mnóstwo stowarzyszeń i fundacji niosących pomoc i tych, które chronią prawa człowieka. Jest także wiele organizacji pozarządowych, które bazują na pracy wolontariuszy; bezinteresownej, dobrowolnej pracy ludzi, którzy aktywnie uczestniczą w życiu społecznym.

Niebywale ważną rolę w życiu obywateli odgrywają związki zawodowe. Mają na celu dbałość o prawa pracowników. Obywatele postrzegają je pozytywnie, gdyż są organizacjami niezależnymi od państwa. Zazwyczaj to właśnie one agitują do manifestacji i otwarcie wyrażają niezadowolenie z działań, które podejmuje pracodawca. Nieważne czy jest państwowy, czy prywatny. Jeżeli pracodawca nie załagodzi konfliktu i nie dojdzie do porozumienia z pracownikami mają oni prawo do strajku. Związki zawodowe w dużym stopniu mają wpływ na struktury organizacyjne zakładów pracy.