Pozytywizm, pozytywizm warszawski, okres i prąd literacki występujący w Polsce od ok. 1863, obejmujący głównie twórczość i poglądy wychowanków Szkoły Głównej Warszawskiej (1862-1869). Nazwa pochodzi od nurtu filozoficznego występującego w Europie od lat 40. XIX w. (pozytywizm w filozofii). Na określenie pozytywizmu używa się w Polsce także nazw dominujących wówczas prądów literackich: naturalizmu, realizmu, a w poezji parnasizmu. W okresie po II wojnie światowej używano również terminu “realizm krytyczny”, rozciągając jego zastosowanie na osiągnięcia literatury realistycznej w późniejszych okresach.