Węgiel kamienny wzbogaca się tzw. metodami grawitacyjnymi. Metody te wykorzystują różnice w gęstości i prędkości opadania ziaren wzbogacanego materiału w ośrodku ciekłym. Stąd konieczność powiązania procesów wzbogacania grawitacyjnego z operacjami odpowiedniego przygotowania nadawy i odwadniania produktów wzbogacania.

Z uwagi na różnorodność uziarnienia wzbogacanego materiału jak i maszyn oraz urządzeń wykorzystywanych w procesie wzbogacania, możemy wyróżnić trzy zasadnicze grupy:

wzbogacanie klas grubych i średnich o uziarnieniu powyżej 20(10) mm

wzbogacanie klas drobnych o uziarnieniu 20(10) – 2(0,5) mm

wzbogacanie klas bardzo drobnych o uziarnieniu poniżej 2(0,5) mm

[b]Wzbogacanie klas grubych i średnich [/b]


Ten typ wzbogacania prowadzi się głównie w separatorach z cieczą zawiesinową  typu DISA, DREWBOY, TESKA lub WEMKO oraz w osadzarkach. Separatory charakteryzują się większą niż osadzarki sprawnością. 

W polskich zakładach przeróbczych stosowane są głównie separatory typu DISA o wydajności do 400 Mg/h. Nadawę do wzbogacania przygotowuje się na przesiewaczach typu PZ o wydajności do 700 Mg/h.

[b]Wzbogacanie klas drobnych[/b]

Wzbogacanie klas o uziarnieniu poniżej 20 mm odbywa się zazwyczaj w hydrocyklonach z cieczą zawiesinową lub w osadzarkach typu ALLMINERAL, BATAC czy KOMAG.

W polskich zakładach przeróbki węgla stosuje się osadzarki KOMAG o wydajnościach do 500 lub 800 Mg/h oraz osadzarki ALLMINERAL.

Choć osadzarki charakteryzują się mniejszą sprawnością niż hydrocyklony, są częściej używane w zakładach przeróbczych. Jest to związane z kosztami inwestycyjnymi oraz kosztami eksploatacji, które w przypadku osadzarek są znacznie niższe niż dla hydrocyklonów.

[b]Wzbogacanie klas bardzo drobnych[/b]

Klasy bardzo drobne, o uziarnieniu poniżej 2 mm, wzbogaca się w separatorach zwojowych, hydrocyklonach lub flotownikach typu ALLFLOT, DENWER, WEMCO. 

W polskich zakładach przeróbczych węgla stosowane są flotowniki typu IZ-12 o wydajności około 700 Mg/h. Separatory zwojowe charakteryzują się najwyższą sprawnością, zaś najgorsze wyniki wzbogacania uzyskuje się w hydrocyklonach

Przygotowanie nadawy do wzbogacania odbywa się w hydrocyklonach klasyfikujących. Koncentraty odwadniane są na odwadniarkach ślimakowo – sitowych, filtrach próżniowych lub w wirówkach bezsitowo – sitowych. Natomiast odpady odwadniane są na przesiewaczach, prasach komorowych i w wirówkach bezsitowych.