II wojna światowa przyniosła najwięcej ofiar w historii ludzkości. W tym czasie popełniono wiele zbrodni powszechnie uważanych za zbrodnie przeciw ludzkości. Największe prześladowania były stosowane przeciwko Żydom. Całą nagonkę na naród żydowski rozpętał Adolf Hitler. Zakładano całkowitą eksterminację narodu żydowskiego. Już na samym początku w miastach tworzono specjalne dzielnice tzw. Getta.Były to obszary izolujące ich całkowicie od reszty społeczeństwa. Śmiertelność była szokująca. Ludzie konali z braku jedzenia, brudu czy chorób, które nie były leczone.Hitler szukał sposobu, aby jak najprościej mordować jak najwięcej osób.Z czasem zaczęto likwidację tych miejsc a ich mieszkańców wywożono do obozów zagłady.W rozbudowanym systemie obozów hitlerowskich podstawową rolę odgrywały obozy koncentracyjne. Ogółem na terenie Polski w latach 1939 – 1945 hitlerowcy zorganizowali 9 tys. obozów i podobozów, przez które przeszło 18 mln więźniów i jeńców wojennych z 30 krajów świata. Wszystkie typy obozów koncentracyjnych miały za zadanie stosowanie terroru, eksploatację siły roboczej oraz fizyczne wyniszczanie narodów, przede wszystkim narodu polskiego i żydów. Od 1941 r. spełniały one także funkcję ośrodków zagłady; zaczęto w obozach budować komory gazowe. Pierwszą komorę gazową zbudowano w utworzonym w maju 1940 r. obozie Auchwitz (Oświęcim).Łącznie w Polsce było ponad 2 tys. obozów, podobozów, filii i komand. Do największych obozów koncentracyjnych w Polsce zaliczamy: Sztutowo, Majdanek, Oświęcim-Brzezinka, Treblinka. Szacuje się, iż w obozach hitlerowskich zginęło 11 mln osób. Pierwszym obozem koncentracyjnym na ziemiach polskich był położony na wschód od Gdańska – obóz w Stutthofie (Sztutowo). Przebywało tam 1100 więźniów.Pierwszymi więźniami byli przedstawiciele inteligencji, księża i żołnierze . Do 1942 r. 90% więźniów stanowili Polacy byli to chłopcy i 80-letni starcy. W połowie 1940 r. przybyły do Stutthofu pierwsze kobiety. Od IX 1939 do IX 1941 zginęło wskutek głodu, zimna, chorób w Sztutowie i podobozach blisko 2 tyś. więźniów. Największa śmiertelność panowała w czasie ciężkiej zimy 1939/40. Więźniowie spali w barakach nie mających okien i drzwi, na słomie rozłożonej na podłodze. Wielu więźniów zginęło od bicia pałkami i karabinami przez esesmanów, tak w czasie pracy, jak i na blokach. Inni ginęli zastrzeleni w czasie próby ucieczki z obozu. W masowych egzekucjach 1939/40 zginęło wielu działaczy Polonii oraz Żydów z Gdańska. Od połowy 1944 masowe egzekucje przeprowadzano w komorze gazowej. W końcu V 1944 po raz pierwszy użyto jej do uśmiercania ludzi — za pomocą gazu . Pierwszą grupą zagazowanych była grupa inwalidów — jeńców radzieckich. Obóz Stutthof był pierwszym i najdłużej działającym obozem hitlerowskim na ziemiach polskich .Oprócz Polaków najwięcej było obywateli Związku Radzieckiego, Węgrów. Wśród więźniów znajdowało się ok. 4 tyś. dzieci i małoletnich. Podczas okupacji niemieckiej w latach 1941-1944 powstał hitlerowski obóz pracy - Treblinka I, w którym przetrzymywano głównie Polaków .Przeszło przez niego 10 tys. więźniów, ok. 7,5 tys. zginęło. W pobliżu obozu pracy znajdował się hitlerowski obóz zagłady - Treblinka II. Założony przez oddziały SS w lipcu 1942 roku.2 sierpnia 1943 wybuchł bunt więźniów, którzy pracowali przy obsłudze komór gazowych i w części gospodarczej obozu. Zabito kilkunastu SS -manów, z ok. 200 zbiegłych więźniów przeżyło ok. 60. Jesienią 1941 roku rozpoczęto budowę obozu w Majdanku. Początkowo planowano obóz dla 25-50 tys. więźniów, ale w trakcie budowy plany te korygowano, ustalając ostatecznie pojemność obozu na 250 tys. więźniów. Obóz w Majdanku posiadał 6 podobozów: w Bliżynie, Budzyniu, Lublinie, Puławach, Radomiu i Warszawie. Na terenie obozu macierzystego w Majdanku znajdowało się krematorium i 7 komór gazowych. Pierwszy transport więźniów przybył na Majdanek w X 1941. Liczył ok. 2 tyś. jeńców radzieckich.Pierwszą grupę więźniów, wśród których znajdowały się dzieci (w tym także niemowlęta), deportowano na Majdanek 20 IV 1942 z getta w Lublinie.Władze hitlerowskie rozpoczęły przygotowania do likwidacji Majdanka na początku 1944 r. W przed dzień wyzwolenia esesmani przystąpili do zatarcia części śladów zbrodni podpalając budynek dużego krematorium, gdzie wcześniej zostały złożone zwłoki ostatnich ofiar. Nocą 22 VII załoga opuściła Majdanek, a pozostali w obozie więźniowie wyszli z obozu. Dotychczasowe wyniki badań podają cyfrę ok. 360 tys. ofiar pochodzących z 22 krajów Europy .Największy hitlerowski obóz koncentracyjny założony był na Zasolu, przedmieściu Oświęcimia (Auschwitz – Birkenau). W założeniach obóz oświęcimski obliczany był na 10 tys. więźniów. W marcu 1941 rozpoczęto rozbudowę obozu, który od tej pory miał pomieścić 30 tys. osób. Od początku istnienia obozu do wiosny 1942 w obozie osadzano niemal wyłącznie Polaków. Pierwszy transport więźniów politycznych, liczący 728 osób, przywieziono z Tarnowa 14 VI 1940.Od 1942 obóz w Oświęcimiu stał się również, obok innych obozów miejscem eksterminacji obywateli polskich pochodzenia żydowskiego. Pierwsi zostali skierowani tutaj i wymordowani polscy Żydzi ze Śląska, następnie przywożono dalsze transporty z Białegostoku, Ciechanowa, Płońską i innych regionów kraju, a także z terenów Białorusi. Od 1942 masowo zaczęto tu przywozić więźniów również z innych krajów.Więźniowie, którzy nie byli od razu skazani na zagładę, ujmowani byli w obozie w ewidencję, rejestrowani i numerowani. Nie ewidencjonowano zakładników polskich, partyzantów, radzieckich oficerów politycznych i innych dostarczonych przez placówki Gestapo do obozu w celu dokonania na nich egzekucji oraz obywateli różnych państw pochodzenia żydowskiego. Mniejsze grupy więźniów rozstrzeliwano, większe zabijano w komorach gazowych. Przez cały okres istnienia obozu ewidencją objęto zaledwie 405 tyś. więźniów i więźniarek, z których zginęło około 340 tysięcy. Od chwili przekroczenia bramy obozu i otrzymania numeru człowiek tracił swą osobowość i stawał się bezosobowym numerem. Więźniowie nosili numery przyszyte na ubraniach, a od początku 1942 również wytatuowane na lewym przedramieniu.Wyniszczające warunki życia w obozie, głód, tortury, ciężka praca, wyczerpanie fizyczne i psychiczne. nieustanny strach powodowały liczne choroby układu trawiennego, tyfus plamisty, choroby kości, choroby układu krążenia, układu oddechowego, malarię, świerzb.Pierwsze rozstrzeliwania więźniów odbywały się przy słupkach poza ogrodzeniem obozowym. Do słupków tych przywiązywano więźniów za ręce wykręcone do tyłu. Później rozstrzeliwano więźniów w głębokich dołach położonych również poza ogrodzeniem obozu. Pierwszej egzekucji dokonano 22 XI 1940 na 40 Polakach. Drugim sposobem wykonywania wyroków śmierci było wieszanie skazanych, głównie za ucieczki z obozu. Początkowo przeprowadzano je na placu apelowym w obecności wszystkich ustawionych do apelu więźniów. Przed powieszeniem skazanym wymierzano karę chłosty. Ostatnia egzekucja przez powieszenie miała miejsce w obozie macierzystym 30 XII 1944, zginęło wówczas 5 więźniów.W miarę wyzwalania ziem polskich i zbliżania się frontu do Oświęcimia władze obozowe, zgodnie z poleceniem Himmlera, starały się zatrzeć ślady swoich zbrodni. We IX 1944 powstał plan zlikwidowania obiektów i wymordowania wszystkich więźniów. Ogółem w obozie w Oświęcimiu — największym obozie koncentracyjnym na ziemiach polskich, zginęło około 4 mln ludzi, pochodzących ze wszystkich okupowanych przez Niemcy hitlerowskie krajów. II wojna światowa była czasem, który na zawsze pozostawi ślad w ludzkiej świadomości. Myślę, że wszystkie nieszczęścia i ludzkie tragedie powinny nas nauczyć jaką wartość ma ludzkie życie. Nikt nie ma prawa decydować o życiu i śmierci innych ludzi. Mam nadzieje, że już nigdy nie dopuścimy do sytuacji aby światem zawładną chaos i że ludzkie życie stanie się tak mało ważną wartością,